Toen Netflix me in 2019 tipte dat ik After Life wel tof zou vinden, was ik metéén verkocht. Het is absoluut één van de beste series die ik ooit gekeken heb en ik baalde als een stekker dat ik daarna nog zo lang moest wachten op het tweede seizoen.
Deze maand is dan eindelijk ook het derde en helaas laatste seizoen te bekijken, dus ik ga mezelf komend weekend opsluiten en alles in één keer bingen.
Zwartkomische Britse Humor
De supergrappige Ricky Gervais kennen we allemaal wel denk ik en behoeft geen introductie?
Hij was geniaal droog in ‘The Office‘ en ook de rol van de bittere weduwnaar Tony is hem op het lijf geschreven.
De depressieve en suïcidale Tony verkeert in een diepe existentiële crisis.
Net als in The Office, heeft hij in de serie After Life een treurig baantje: dit keer als journalist bij een gratis huis-aan-huis-blaadje in een slaperig Brits gehucht.
De schrale en armzalige reportages waarvoor hij op pad moet om het krantje te vullen, dragen niet bij aan een positieve kijk op het leven.
Zijn vrouw en soul mate is overleden aan kanker en Tony heeft geen zin meer in het leven.
In een aantal afleveringen geeft hij het op en is hij er klaar voor om er een einde aan te maken. Maar zijn hond weerhoudt hem ervan om het door te zetten.
De hond moet namelijk regelmatig eten of uitgelaten worden. En tja: Tony houdt van zijn hond.
Tony kan de dood van zijn vrouw niet verwerken en hij transformeert in een onuitstaanbare klootzak.
Hij zegt wat hij wil en tegen wie hij wil, of het nou een kind is of zijn eindeloos geduldige zwager (die tevens zijn werkgever is bij het armzalige huis-aan-huis krantje).
Na een aantal afleveringen met bittere, schaamteloze en grove uitspattingen, volgt er een omslagpunt. Tony realiseert dat hij zichzelf toch echt niet van kant gaat maken en dat hij té ver is gegaan met zijn achteloosheid.
Hij wordt op zijn plek gezet door de zuster die zijn zieke vader verzorgt. Ook hij heeft inspirerende gesprekken met een lieve en oudere weduwe, op het kerkhof waar ook zijn vrouw is begraven.
De belangrijkste les uit deze zowel grappige als ook droevige serie, is dat je ‘het verschil’ kunt maken, als je maar een beetje aardig doet tegen de mensen in je nabije omgeving.
Klinkt wellicht heel cliché en voor de hand liggend, maar zo is de serie absoluut niet.
De serie geeft op rauwe wijze een rouwproces en de vele onzichtbare kwetsbaarheden van mensen weer, zonder dat het dramatisch is.
Een perfecte balans tussen humor en sentiment: echt een aanrader om te kijken.
De drie seizoenen van After Life bestaan ieder uit zes afleveringen van gemiddeld 30 minuten.
