Ik ga bevallen in het ziekenhuis en ik neem mee….

Ik ga bevallen in het ziekenhuis en ik neem mee: een DVD van Take That, een flesje champagne, roze koeken, slippers, mijn laptop en nog wat spulletjes.

Klinkt dit heel gek? Misschien moet ik even uitleggen hoe ik de bevalling van mijn zoon heb ervaren, dan klinkt het misschien wat logischer…

 

Mijn eerste bevalling

De bevalling van mijn zoon lijkt wel in een ander leven te hebben plaatsgevonden. Dit is alweer bijna 9,5 jaar geleden en ik stond toen heel anders in het leven dan nu.

Ik was 26 jaar en zo naïef als de pest. Qua voorbereiding op de bevalling had ik namelijk NIETS gedaan. Ik was van mening dat miljarden vrouwen mij voor waren gegaan en dat arme zwangeren in Afrika met veel minder middelen en zorg moesten bevallen.
Zwangerschapsyoga, pufklasjes en boeken over weeën vond ik bullshit. De lange lijstjes met aan te schaffen artikelen voor de zogenaamde babyuitzet, beschouwde ik als commerciële opdringerigheid en oplichting.

Ook was ik akelig relaxt. Iedereen zei tegen me dat een eerste kindje meestal ná de uitgerekende datum geboren wordt. Zelfs de verloskundige zei tegen me dat hij erg lekker leek te zitten en vast geen haast had om geboren te worden.

Ik was uitgerekend op 1 januari 2006 en ging er dus vanuit dat ik ergens tussen 7 en 15 januari zou gaan bevallen.
Vraag me niet waarom, maar in december 2005 dacht ik dus nog zeeën van tijd te hebben en nam ik me voor om na de jaarwisseling die allerlaatste spullen in huis te halen.

Misschien herken je dat gevoel wel, als je druk bent rondom de feestdagen, dat januari klinkt als ‘nog heeeeeeel ver weg’?
Het was dan ook even schrikken, toen op 30 december 2005 mijn vliezen braken en ik dus niet ‘volgend jaar pas’ ging bevallen. Terwijl ik thuis verdwaasd de weeën stond op te vangen, moest er nog snel luiers, flesvoeding voor de baby en een pyjamabroek voor mij gekocht worden.

We hadden namelijk ook nog een uitpuilende wasmand en ik had niets schoons om aan te trekken naar het ziekenhuis (“Die vuile was, die komt na de feestdagen wel!”).

Foto’s: Ik met mijn newborn zoon, begin 2006.

Op dat moment woonde ik in de drukste winkelstraat van Haarlem en daar was het zo vlak voor de jaarwisseling natuurlijk een drukte van jewelste.
Alsof dit nog niet stressvol genoeg was, brak op deze dag ook nog eens één van de grootste sneeuwstormen van de eeuw uit. Geen goed idee dus om aan te kijken of thuis bevallen zou lukken, want in geval van nood zou ik niet snel in het ziekenhuis zijn.

Ik heb toen lukraak maar wat spullen bij elkaar in een tas gemikt en stapvoets werden we in een taxi naar het ziekenhuis vervoerd. Ik was allesbehalve relaxt in deze omstandigheden en daarnaast ook overdonderd door de pijn en een beetje lamgeslagen door de angst.
Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen traden er helaas complicaties op, waardoor ik een infuus met oxytocine kreeg om de ontsluiting te versnellen. Dit had een weeënstorm tot gevolg waarin ik alle controle over mijn lijf ben kwijtgeraakt, doodsbang was, kapot ging en af en toe zelfs flauwviel van de pijn (pijnstilling was toen helaas nog niet zo vanzelfsprekend als nu…).

De verloskamer ervaarde ik als onprettig, onveilig, overbelicht en onrustig. Het leek wel alsof iedereen maar naar binnen en buiten liep, terwijl ik me zo ongelooflijk kwetsbaar en angstig voelde.
Als kers op de slagroom, ben ik ruim 1,5 liter bloed verloren (een halve liter is gebruikelijk) en moest ik in het ziekenhuis overnachten. Op Oudjaarsdag kwam ik ’s middags volledig gedesillusioneerd en gedesoriënteerd thuis, waar we werden opgewacht door een kraamhulp die ons meteen aan het werk zette met een lijstje nog snel (want: bijna sluitingstijd en Oudjaarsavond!!!!) aan te schaffen spullen (“Foeiiiiii: hadden jullie soms geen uitzetlijst!?!?!?!”).

Je snapt: deze zwangerschap nam ik me dus voor om me wél goed voor te bereiden….
En als jij nu voor het eerst zwanger bent en ook superrelaxt erin staat ten opzichte van de bevalling: good for you! Zeker lekker cool en calm blijven, maar zet (toch wel 1-2 weken voor je uitgerekende datum) wel gewoon een ziekenhuistasje klaar, oké?

Bevallen in het ziekenhuis: goed voorbereid!

Ik baalde als een stekker, toen ik begin deze zwangerschap te horen kreeg dat ik vanwege de complicaties bij mijn eerste bevalling, nu met medische indicatie weer moest bevallen in het ziekenhuis.
Ik had nog niet besloten waar ik dit keer zou willen bevallen, maar ik had er flink de pest in dat ik niet zelf de keuze had. Na een paar dagen mokken en klagen, vond ik er berusting in en was ik ook vastbesloten om er het allerbeste van te maken en me zo goed mogelijk voor te bereiden.

Vorige week ben ik samen met Seth naar het ziekenhuis gegaan, voor een rondleiding in de verloskamer. Dit noemen ze tegenwoordig trouwens een ‘verlossuite’.

Stomtoevallig, kregen we de exact zelfde kamer te zien, waarin mijn zoon geboren was!
Het was gek om weer in deze kamer te zijn, waar ik bijna tien jaar geleden geen prettige ervaring heb opgedaan. In mijn herinnering was het veel groter en ongezelliger, maar eerlijk is eerlijk: het is eigenlijk best knus en luxe ingericht.

We hebben veel vragen kunnen stellen aan de verpleegkundige, alles goed in ons opgenomen en er na afloop samen uitvoerig over gepraat.
Zo hebben we bijvoorbeeld de beschikking over een televisie, DVD speler, een koelkast, keukenapparatuur en Wi-Fi.

Toen Seth opperde om een DVD van Take That mee te nemen, barstte ik bijna in tranen uit. Hormonaal, ik weet het…
Hij plaagt mij namelijk al jaren met mijn bakvisliefde voor Take That en ik vind het hartverwarmend dat hij voorstelt om tijdens de weeën met mij samen naar een concert te kijken. Dat is echte liefde, nietwaar?!

We nemen voor de zekerheid ook een laptop mee om eventueel wat series te kunnen kijken, maar waarschijnlijk is een concert makkelijker om te volgen omdat dit minder concentratie vereist.

 

Wat neem ik mee naar het ziekenhuis en waarom? 

Ik ben nog wat laatste spulletjes aan het wassen om in te pakken, maar bijna alles staat al klaar in de box:

❤ Toilettas met mini’s en tandenborstels.
Stel dat we moeten overnachten, dan is het fijn om shampoo, bodylotion, douchegel en tandpasta e.d. bij ons te hebben. Ik heb van alles neutrale geuren en mini’s gekocht, zodat zowel Seth als ik ze kunnen gebruiken en het niet teveel ruimte in beslag neemt. Smart thinking!

❤ Dekentje en knuffeltje voor de baby.
Lekker om haar in te wikkelen of mee toe te dekken wanneer we weer naar huis gaan. Dit dekentje heb ik zelf gehaakt en heeft me de afgelopen maanden ervan weerhouden om in slaap te vallen tijdens vele, vele films.
Een knuffeltje is niet echt nodig, maar dit Koalaknuffeldoekje was het allereerste wat ik heb gekocht toen ik net zwanger was en ik had me voorgenomen om dit mee te nemen naar het ziekenhuis.

❤ Maxi-Cosi of een ander goedgekeurd autostoeltje voor pasgeborenen.
Het is handig om van tevoren al geoefend te hebben met het vastmaken hiervan, of een instructiefilmpje op YouTube te bekijken. Dat scheelt zenuwachtig geklungel op de dag dat je met de baby naar huis mag. En geloof me: JULLIE GAAN KLUNGELEN!

❤ Hapjes, snoepjes en drankjes.
Als een bevalling lang duurt, kan het fijn zijn om tussendoor wat te snacken. Ik denk dat ik het wel fijn vind om tijdens een wee op een snoepje te kauwen of zuigen en ik wil natuurlijk ook niet dat Seth een wegtrekker krijgt.
Zoals je op de foto ziet hebben we de verpakkingen van de roze koeken en perziksnoepjes al aangebroken, ahum…. Lastig om in huis te hebben en niet alvast op te eten! We nemen ook een pak Dextro Energy, Sultana en wat pakjes Noodles mee.

❤ Kleding voor de baby in maat 50/56.
Ik heb gekozen voor twee setjes: een pyjamaatje voor als we moeten overnachten en als we naar huis mogen een legging en shirtje. En natuurlijk heb ik ook een mutsje en een paar sokjes ingepakt:

Foto’s: legging en shirtje is uit de tweede collectie van Sweet Petit by Prénatal, het rompertje is van de HEMA en het pyjamaatje met de aardbeitjes is van de Zeeman.

❤ Een flesje champagne.
Niet omdat ik zonodig weer alcohol wil drinken (integendeel zelfs, ik mis het helemaal niet!), maar het symboliseert voor mij iets feestelijks. Ondanks dat een bevalling natuurlijk spannend en pijnlijk is, wil ik in gedachten houden dat we er een mooie ervaring van gaan proberen te maken en dat we na afloop iets geweldigs te vieren hebben.

❤ Houten massagebeestje.
Hiermee kan Seth tijdens de weeën op mijn rug drukken, dat is minder intensief voor hem dan masseren met zijn handen en kan hij ook meer druk uitoefenen, wat weer fijn is voor mij!

❤ Slippers en bikini.
Tijdens mijn vorige bevalling heb ik lang onder de douche gezeten en ervaarde ik het als bijzonder onprettig dat Jan en alleman steeds naar binnen kwam lopen terwijl ik ongemakkelijk en naakt onder de douche mijn weeën zat weg te zuchten.
Dit keer heb ik in mijn bevallingsplan opgenomen (en zowel Seth als verloskundigen geïnstrueerd) dat ik geen onnodige pottenkijkers in mijn verloskamer suite wil hebben: stagiairs en co-assistenten zijn persona non grata. Maar just in case, neem ik mijn bikini mee.

❤ Kleingeld.
Het laatste wat je tijdens je weeën wilt doen, is ergens geld pinnen en moeten wisselen om bijvoorbeeld je auto te parkeren. Ook kun je bij het ziekenhuis een rolstoel huren, meestal gaat hier een muntje van 1 of 2 euro in, net als bij winkelwagentjes van de supermarkt.

❤ Flesje en speentje.
Als je nog even in het ziekenhuis moet blijven, is het handig om een speentje en eventueel een flesje voor de baby mee te hebben.

❤ Checklist met laatste spullen.
Sommige spullen kun of wil je nog niet inpakken omdat je ze dagelijks gebruikt. Dan is het handig om een lijstje bij je ingepakte tas te hebben liggen, waarop die laatste dingen staan. Denk bijvoorbeeld aan een make-up tasje, de opladers van je telefoon, laptop of camera en een badjas.

En tot slot nemen we natuurlijk ook schone (slaap-)kleding voor onszelf mee.

Ik ben nu als een idioot wasjes aan het draaien en luiers en flesvoeding hebben we al weken in huis. Volgens de weersverwachtingen hoeven we deze maand ook niet op een sneeuwstorm te rekenen, dus qua voorbereidingen en weersomstandigheden zit alles wel goed. Ik denk dat we goed voorbereid zijn voor een bevalling in het ziekenhuis!

Vergeet ik iets?

 

❤ Lees HIER hoe de bevalling is gegaan en welke spullen we wel en niet hebben gebruikt!

Bewaren

Bewaren