Mijn te gekke blauwe platenspeler!

Een paar maanden geleden ging ik samen met Mika en Minke naar de Verzamelaarsjaarbeurs in Utrecht. We hadden een superleuke middag samen, scoorden flink wat te gek retro speelgoed (zoals vintage My Little Ponies die ik na aanschaf heb opgeknapt) en ik bedacht daar ter plekke dat het tijd was voor een nieuwe hobby.

Op deze beurs heb ik namelijk zoveel te gekke oude LP’s gespot, dat ik besloot dat het tijd was voor een platenspeler. Zoals jullie misschien wel weten hebben wij welgeteld één zwart apparaat in huis: Seth’s spuuglelijke en veel te grote flatscreen. Deze vervloek en haat ik, maar wordt stilletjes en met tegenzin door mij gedoogd. Ik ben namelijk een sucker voor gekleurde apparaten en in het oog springende meubels.

Ik maakte dan ook een klein vreugdedansje, toen fonQ het een leuk idee vond om met mij samen te werken, voor een review van een gekleurde Crosley Cruiser platenspeler.

In de webshop van fonQ vind je al platenspelers vanaf €97,95 en in verschillende uitvoeringen, kleuren en printjes. Vooral de kleurkeuze vond ik lastig en ik verraste vriend (Seth) en vijand (moi) door eens niet voor een contrasterend kleurtje te kiezen.

Ik besloot voor een blauwe platenspeler te gaan, omdat deze op een blauw tafeltje naast een blauwe kast zou komen te staan.
Als je mij een beetje kent, dan weet je dat ik een halve nacht wakker heb gelegen, omdat ik twijfelde tussen de kleuren limegroen en oranje. Dit color blockt namelijk zo lekker met blauw.
Maar ik heb echt geprobeerd om Seth’s wensen in gedachten te houden wat betreft de kleurkeuze. Hij gedoogt mijn liefde voor kleur en ik probeer op mijn beurt iets te minderen met het Vila Kakelbont gehalte in ons interieur. Dit gaat in kleine stapjes en niet over één nacht ijs natuurlijk.

Over de Crosley Cruiser platenspeler

Wat technisch geratel: dankzij de twee ingebouwde speakers aan de voorkant en de volumeknop swing je direct de pan uit. Aansluiten op een stereo-installatie is dus niet nodig, maar kan wel via de RCA-uitgang. Zorg wel dat er een stopcontact in de buurt is, want de platenspeler werkt op netstroom.

Alle soorten LP’s kunnen worden afgespeeld en voor je verzameling singles wordt een handige adapter meegeleverd. De Cruiser werkt op basis van riemaandrijving en het afspelen van platen kan op drie verschillende snelheden: 33, 45 en 78 toeren per minuut. Je kunt ook een koptelefoon aansluiten en dankzij de vorm van een koffertje, neem je de platenspeler gemakkelijk mee naar een feestje.

Liefde voor Vinyl

Ik ben zelf een kind van de cassettebandjes-generatie. Uren bracht ik door bij de radio, wachtend op mijn favoriete liedjes met twee vingers in de aanslag om gelijktijdig ‘REC’ en ‘PLAY’ in te drukken.
Vaag kan ik me nog wel herinneren dat wij thuis een platenspeler hadden, maar ik herinner me vooral dat we naar CD’s luisterden. Ik heb nog steeds mijn best wel grote CD-collectie bewaard, toch luister ik er nooit meer naar.

In dit digitale tijdperk hoef je geen ingewikkelde apparatuur met grote lelijke boxen en versterkers meer in huis te hebben om een gezellig muziekje op te zetten. Vind je een nummer uit je playlist niet leuk, dan skip je ‘m met één swipe vanaf ieder willekeurig mobiel apparaat.
Supermakkelijk natuurlijk, maar persoonlijk vind ik het wel een beetje gevoelloos.

Ik heb de platenspeler nu enkele weken in huis staan en het is echt een sfeermaker! Samen met Mika ben ik al naar een aantal Kringloopwinkels geweest om LP’s te scoren. Gisteren zijn we op pad gegaan om op een snuffelbeurs onze slag te slaan. Hierover morgen meer in mijn weekoverzicht.

Ik heb een zwak voor muziek uit de 60’s en 70’s en een klein beetje uit de 80’s. Het klinkt gewoon veel gaver met een piep en een kraak uit een platenspeler. Ik ben geen technisch hoogstandje en kan geen intelligente dingen zeggen over de kwaliteit van deze Crosley Cruiser. Maar mocht je overwegen om ‘m ook aan te schaffen: ik vind dat hij iedere cent meer dan waard is.
Mijn voorraadje LP’s is nog niet zo groot, maar het nostalgische gevoel dat bij iedere plaat naar boven komt borrelen, is onbetaalbaar. En daarnaast vind ik de vormgeving erg leuk, er zit vast een model of kleur in het assortiment dat past in jouw interieur.

Ik heb een (toevallig roze) versterker in huis, maar heb ‘m niet aangesloten op de platenspeler. Het (regelbare) volume en geluid vind ik namelijk prima genoeg voor de sfeer. Hij kan hard genoeg om lekker op te dansen en swingen, wat ik gisteren ook vol overgave samen met Mika heb gedaan op o.a. Dolly Parton en Elvis Presley.
Maar heb je visite of een etentje en wil je elkaar gewoon goed kunnen verstaan, dan zet je het geluid wat zachter en is het echt een absolute sfeermaker en een stuk leuker om naar te luisteren dan naar iTunes.

Het heeft iets magisch en speciaals om een plaat uit een hoes te halen en om te draaien wanneer een kant afgelopen is.
Ook geeft het een respectvol gevoel om een LP in huis te hebben, waar vroegâh in de 70’s mensen voor in de rij stonden. Respect voor Vinyl dus: ik ben fan!

Ook vind ik het echt te gek om nu op zoek te kunnen gaan naar ‘golden oldies’. Echte klassiekers zoals de Beatles, Janis Joplin en Jimi Hendrix wil ik natuurlijk gaan toevoegen aan mijn nog aan te leggen trotse collectie. Al kom ik er nu op beurzen en rommelmarkten achter, dat de échte pareltjes niet voor een paar euro’s te koop zijn. Gisteren viel ik bijna flauw toen ik een LP van de Beatles vond (met de hoes nog in uitstekende staat), voor €110,-
GLOEK!?

Maar ik word gelukkig (nu) nog net zo blij van een ietwat (of ernstig) beschadigde hoes en LP van Boney M, Abba, Whitney Houston, Wham en Madonna die ik voor €2,- in een grabbelbak kan scoren. Daarnaast is iedere plaat die we afspelen ‘voer voor conversatie’ bij ons thuis. Seth was diep onder de indruk dat ik ieder nummer van André Hazes woord voor woord kon meezingen. En mijn Mika blijkt ‘Jolene’ van Dolly Parton dus ook erg leuk te vinden.
Ik heb een heerlijke nieuwe hobby en wederom iets leuks om te vragen aan mensen, die nooit weten wat ze mij cadeau moeten geven voor mijn verjaardag 🙂

Ik heb ook geen idee of CD’s later net zo op waarde zullen worden geschat als LP’s nu, maar ik bewaar mijn eigen CD-collectie voor mijn kids later. Ik zou het toch lullig vinden als zij straks in 2040 maar liefst €110,- euro voor  Spaghetti Incident (Guns ’n Roses ) moeten neerleggen, terwijl ik ‘m al die tijd gewoon in huis had.

Komen jullie uit de LP- CD- of cassettebandjes generatie? En zijn jullie ook fan van vinyl en hebben jullie een platenspeler in huis? En zo ja: draaien jullie vaak platen?
DO share!

Bewaren