Terwijl ik angstvallig om me heen kijk, zoekend om me ergens aan vast te grijpen, probeer ik niet te denken aan hoeveel pijn het zal doen als ik vol op mijn gezicht val en een paar tanden kwijtraak.
Of nog erger dan een beschadigd gebit: wát als ik mijn polsen breek en niet meer kan typen? De horror!
Ik maakte een testritje op mijn nieuwe rolschaatsen en dit was een bijna doodervaring. Ik ben blij dat ik het nog kan navertellen.
This is how I roll
Van mijn achttiende tot ongeveer mijn zesendertigste heb ik op skates gerold. Sommige zomers wat fanatieker en soms lagen ze ook wel eens een jaar onaangeraakt ergens in de kelderkast stof te happen.
Even een feitje tussendoor: Wat is het verschil tussen skeelers, skates en rolschaatsen?
Skates hebben vier wielen achter elkaar, skeelers hebben vijf wieltjes.
Skeelers zijn meer bedoelt voor de snelheid en langere afstanden. Met skates ben je wendbaarder en kun je makkelijker manoeuvreren en freestylen.
Rolschaatsen zijn de klassieke skates met vier wielen die paarsgewijs naast elkaar zijn geplaatst.
De afgelopen jaren heb ik een aantal dingen geprobeerd om in beweging te blijven. Het werken vanuit huis, doet mijn lijf namelijk geen goed.
Maar zowel hardlopen als de sportschool en groepslesjes: ik houd d’r gewoon niet van. Ik doe het met tegenzin, hik er tegenaan en ik haak snel af. Ik moet iets écht heel leuk vinden om het langere tijd vol te houden.
Het nadeel van skaten, is dat het wel enigszins weerafhankelijk is. Natuurlijk kun je een dik vest aantrekken als het wat kouder is, maar rollen op natgeregend asfalt is best wel gevaarlijk, heb ik ervaren.
Maar als de weersomstandigheden wél gunstig zijn, dan is dit echt he-le-maal mijn ding. Vaak nam ik me voor om maar een half uurtje te gaan rollen, maar kwam ik twee uur later pas weer thuis. Helemaal uitgewaaid en met een leeg hoofd: heerlijk!
Wanneer ik net thuis de deur uitrol, is het begin voor mij altijd even moeilijk. Stoeptegels en hoge stoepranden (en het verkeer waar ik doorheen moet voordat ik eindeloos lang veilig asfalt heb bereikt) is voor mij een kleine uitdaging.
De eerste tien minuten gaan dus een beetje houterig, maar zodra ik eenmaal de drukte ben ontsnapt, dan ontspan ik.
Daarna is het nog even een paar minuten doorbijten, want meestal begin ik met een onprettig gevoel in mijn benen of onderrug. Dit is de fase waar ik altijd even doorheen moet en dan… vergeet ik alles en voel ik geen pijntjes meer.
Muziek in mijn oren, zon op mijn bek en rrrrrrollen maar!
Toen ik nog in Breda woonde heb ik een aantal jaren zelfs alles op skates gedaan. Ik ging rollend naar school, naar mijn werk en naar de supermarkt met mijn rugzak. Het geeft een heerlijk gevoel van vrijheid en ik heb (op het opstarten na) nooit het gevoel dat ik een zware inspanning verricht en altijd zin om nóg een extra rondje te rollen.
Eenmaal verhuisd naar Haarlem (in 2002) heb ik mijn skates lange tijd niet aangeraakt.
In tegenstelling tot Breda, is de Haarlemse binnenstad namelijk niet zo skatevriendelijk: nauwe straatjes en steegjes met eenrichtingsverkeer en overal liggen van die rottige keien. Heel mooi, karakteristiek en sfeervol om te zien, maar niet prettig of veilig om overheen te rollen.
Het duurde even voordat ik wat fijne skateroutes had gevonden (met alleen voetgangers en fietsers) en een aantal zomers voor de zwangerschap van mijn dochter (2014-2015), was ik een happy skater.
Had ik al gezegd dat skaten ook bijdraagt aan mooie benen en billen?
Dat vind ik een bonus, naast dat ik mijn hoofd ermee leegmaak en in de buitenlucht vitamine D opdoe.
Daarnaast moet je je lichaam ook in balans houden, dus train je ook je rug-en buikspieren.
In de zomer van 2014 ben ik op mijn skates in een berm beland. Dit mooie verhaal kun je HIER teruglezen.
Al rollend schoot er één van mijn wieltjes los, kwam ik abrupt tot stilstand en moest ik op mijn sloffen sjokkend terug naar huis lopen. Heel zielig.
Ik nam me voor om mijn skates te laten repareren of te vervangen, maarrrr… niet al te lang daarna raakte ik zwanger en tsja: zwanger wilde ik niet op de skates staan. Ik besloot het uit te stellen tot de zomer van 2015 en opeens zijn we alweer in 2017 aanbeland en liggen mijn skates nog steeds ongerepareerd in de stoffige kelderkast.
Mijn ervaring met rolschaatsen
Nu ik er definitief over uit ben dat ik niet in de sportschool of in hardloopschoenen thuishoor, besloot ik om dit jaar weer serieus te gaan rollen.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen!
Vorige maand was ik jarig en toen familie mij vroeg wat ik graag cadeau zou willen krijgen, kwam ik op het idee om retro rolschaatsen te vragen (zie ook: Verlanglijstje voor mijn verjaardag).
Bewaren
Bewaren
Supertof verjaardagscadeau ???? pic.twitter.com/pAd3kIh5Tv
— Hare Maristeit (@MarisMariaRenne) 16 april 2017
Ik was hier zoooo blij mee! Ik heb lang gezocht naar een foto van Mini-Maris met exact deze zelfde rolschaatsen aan, maar ik heb dit helaas niet kunnen terugvinden.
Rollen op rolschaatsen leek me veiliger en stabieler: je kunt immers (in stilstand) minder snel omvallen en met de grote dop aan de voorkant kun je makkelijk remmen. Althans: dat meende ik mij te herinneren van mijn eerste rolschaatservaringen.
BIG mistake: afgaan op herinneringen die al meer dan 30 jaar oud zijn…
Na jaren op skates te hebben gerold, is wegrijden op rolschaatsen namelijk géén peace of cake!
Allereerst ben ik dus al jarenlang gewend om met skates een ‘schaatsbeweging’ te maken. Dat moet je met rolschaatsen niet doen en dit had ik zwaar onderschat.
Omdat de wieltjes naast elkaar staan, kun je geen zijwaartse beweging maken. En dat is lastig, vergelijk het met opeens alleen maar mogen hinkelen, als je al twintig jaar gewend bent te wandelen. Het voelt heel onnatuurlijk.
Op een zonnige zondagmiddag, bedacht ik dat ik een ingrediënt voor het avondeten vergeten was te kopen. Het leek mij leuk om even snel mijn rolschaatsen aan te doen voor een testritje naar de buurtsuper (want daarbinnen is een lekkere egale en gladde vloer).
De HEL mensen, echt: de HEL!
Ik voelde me serieus net Bambi, je weet wel, die scène dat ze wankel op haar pootjes staat en probeert om voor het eerst te lopen. Het voelde zo onnatuurlijk en ik was de hele tijd bang om te vallen. Wat ook een paar keer bijna is gebeurd en wat me alleen nog maar onzekerder maakte.
Omdat ik dacht maar tien minuutjes in totaal weg te zijn en geen flinke snelheid te gaan maken, dacht ik dat ik mijn polsbescherming ook gerust thuis kon laten. Zo dom!
Met rolschaatsen moet je een soort ‘voorwaartse’ beweging maken en dit heb ik vooralsnog niet onder de knie gekregen. Bij iedere voorzichtige ‘zwaai’ die ik met mijn benen maakte, had ik het gevoel alsof ik op mijn bek ging en raakte ik mijn balans kwijt. Ook moet je je afzetten met de dop aan de neus van de rolschaats en dit voelt nóg onnatuurlijker, bijna alsof je jezelf laat vallen.
Nog iets dat ik heb ervaren: skates kun je het beste een maat groter kopen, rolschaatsen kunnen (voor mij) prima in mijn normale schoenmaat.
Door de inspanning kunnen je voeten iets opzwellen en soms draag je misschien dikkere sokken. Skates zijn gemaakt van een harder materiaal dan rolschaatsen, vandaar dat een maatje groter geen verkeerd idee is.
In de supermarkt tijdens mijn eerste testritje heb ik zo onopvallend mogelijk mezelf handmatig aan de schappen vooruit getrokken en alle oogcontact met winkelpubliek en personeel vermeden.
Eenmaal ‘veilig’ buiten op het parkeerterrein (rottige tegels, rondrennende kinderen en mensen met karretjes!) overwoog ik nog even om de rolschaatsen uit te trekken, op mijn sokken naar huis te lopen en ze stiekem om de hoek pas weer aan te trekken, zodat ik bij thuiskomst geen gezichtsverlies hoefde te lijden.
Maar ik besloot heel dapper om het nog één kansje te geven, terwijl ik de grote krop paksoi stevig als een airbag vasthield.
Ik wil mijn rolschaatsen niet wegdoen, want daarvoor vind ik ze te mooi. Ik ga dus zeker nog wel eens oefenen, maar zoek dan een rustig plekje op, waar ik op de fiets naartoe ga en waar niemand me kent.
En over niet al te lange tijd past mijn zoon ze waarschijnlijk ook, kunnen we samen rollen 🙂
Maar ik heb er dus wel spijt van, dat ik me van tevoren niet beter had ingelezen. Rolschaatsen vind ik cooler, maar skaten vind ik fijner om te doen.
Ik denk dat het rolschaatsen makkelijker te leren is, wanneer je geen skates gewend bent. Op mijn To Do list staat dus weer opnieuw ‘skeelers repareren of vervangen’ want ik wil deze zomer wel weer graag weer buiten rollen!
Eén van mijn persoonlijke doelen is om eens door de duinen te skaten. Dit lijkt me doodeng vanwege het heuvelachtige landschap en remmen is niet mijn sterkste kant. Maar het lijkt me ook zo mooi en rustgevend, bovendien is het vanuit Haarlem natuurlijk goed te doen qua afstand.
Daarnaast lijkt het me ook leuk om een keer mee te doen aan een ‘Haarlem Night Skate‘. Dit zijn georganiseerde ritten door Haarlem (en omgeving) inclusief verkersregelaars en afzettingen.
Want ondanks dat ik geen fan ben van sporten in groepsverband, lijkt het me wel heel tof om eens over de wegen van Haarlem te rollen, waar je je normaal gesproken op skates niet mag begeven.
Ook rolt deze grote groep meestal langs ons huis tijdens zo’n skate night en dan voel ik toch stiekem een lichte steek van jaloezie.
Als ik deze twee doelen heb behaald (door de duinen skaten en met zo’n groep in mijn hometown rollen, zonder mijn tanden of polsen te breken) dan lijkt het me te gek om in de zomer van 2018 eens mee te doen aan een skatereis in een toffe grote Europese stad.
A girl can only dream, right?
Wordt vervolgd 🙂
Hebben jullie ervaring met skaten of rolschaatsen?
Wat vind je fijner om te doen of wat spreekt je het meeste aan?
Bewaren
Bewaren
Bewaren
Bewaren
Bewaren
11 reacties
Ik heb ervaring met beide, en echt, dit klinkt als mijn eerste keer rolschaatsen sinds mijn kindertijd, en het komt echt goed. Heel veel oefenen, mee letterlijk vallen en opstaan (draag bescherming!!). En afgaand op de foto zou ik je andere wielen aanraden, deze zien er keihard uit en dat is eigenlijk helemaal niet zo geschikt voor buiten, ik zou wat zachtere nemen. (Of zijn ze niet hard? Want dan heb ik niks gezegd.)
Fijn om te horen dat ik niet de enige ben 😉
De wielen zijn trouwens niet echt hard hoor!
Ik ga het ook zeker niet opgeven en ga veilige plekjes opzoeken om te oefenen (met bescherming inderdaad), maar voor mijn conditie (en de doelen van de duinen en Haarlem Night Skates) wil ik toch graag snel weer gaan skaten.
In Spaarnwoude kan je ook lekker skaten Seth met Norah bij Zorgvrij,Mika in t spinnenkop en jij gaat los tussen de bomen!
Laat t ff weten dan ga ik stiekem met m’n go-pro op m’n helm langs fietsen&filmen?
Spinnen bos bedoel ik natuurlijk..
En naarmate schrans je een pannekoek naar binnen.
Haha, als ik rolschaatsend gefilmd word, dan ga ik voorgoed offline denk ik ?
Maar goede locatietip, Thanks!
Heel herkenbaar dat rolschaatsen! Jarenlange ging ik lekker op mijn skates. Tot al mijn vriendinnen gingen rolschaatsen en ik dus besloot om de skates de deur uit te doen en ook voor rolschaatsen te gaan. Big mistake. Ik heb er nooit aan kunnen wennen. Inmiddels heb ik ze maar onder het stof weggehaald en verkocht en ga ik deze zomer ook maar weer voor een paar skates!
Hi,
Gisteren heb ik 14 km op rolschaatsen gedaan en ik vond het zoveel prettiger dan op skeelers! Misschien omdat ik gewend ben op kunstschaatsen te rijden? De schoen vind ik fijner, al knelt het nog wel iets te veel aan de voorkant, maar da’s hoop ik een kwestie van inrijden. En ik sta er gewoon makkelijker op. Nu alleen nog eens goed naar de wieltjes kijken… dat moet soepeler ?
Wat grappig dat jij het juist als makkelijker ervaart! Ik vond de voorwaartse beweging met rolschaatsen superongemakkelijk en juist heel onnatuurlijk aanvoelen (t.o.v. zijwaartse beweging met skeelers of schaatsen). Was steeds bang dat ik voorover en op mijn gezicht zou vallen haha 🙂 In mijn hoofd leken rolschaatsen me ook stabieler aanvoelen, maar dit heb ik alleen met stilstaan 🙂
pff zo herkenbaar. Ik heb youtube tuturials erbij moeten pakken omdat ik gewoon echt niet begreep waarom het mis ging. Blijkt dat je alleen vooruit komt door je gewicht van het ene been naar het andere te verplaatsen en daarbij de rolschaatsen nauwelijks van de grond haalt…ennn natuurlijk de hurkhouding gebruiken om te remmen. Iedere keer als ik bijna omval denk of roep ik: porta pottie, porta pottie! Ik zak meteen door mijn knieen en kom tot stilstand:p Inmiddels gaat het veeeeeel beter en ik haal er meer plezier uit dan skaten. Het voelt veel eleganter en ziet er natuurlijk leuker uit.
Ha! Wat leuk om te lezen 🙂 Ben het helemaal met je eens dat het er veel leuker uitziet dan skaten.
Heel herkenbaar. Ik ben 45 en had al 12 jaar niet meer geskate. Door veel te oefenen werd ik weer wat zekerder maar stoeptegels vind ik nog eng. Ik blijf het liefst op gladde wegen. Samen met mijn dochter van 10 rijden we wel eens een rondje.