Ik ben redelijk kieskeurig wat romantische films betreft. Te zoetsappige of kleffe films zijn niet echt aan mij besteed.
Wel houd ik van een mooi liefdesverhaal (al dan niet met een goed einde), maar een film moet toch wel een aantal elementen bevatten voordat ik een traantje wegpink of mijn loopneus snuit.
De zwartkomische film ‘Irreplaceable You‘ is sinds 16 februari 2018 te zien op Netflix. De film bevat zowel humor als romantische elementen en: Michiel Huisman speelt een hoofdrol.
Ik houd van Michiel 🙂
Jullie houden ook van hem, toch?
Waar gaat de film over?
Abbie (Gugu Mbatha-Raw) en Sam (Michiel Huisman) zijn al een setje sinds de basisschool.
Ze zijn gelukkig samen en hebben trouwplannen, totdat er bij Abbie een niet te genezen vorm van kanker wordt ontdekt.
Met nog maar erg weinig tijd op de teller, gaat Abbie aan de slag om een nieuwe partner voor Sam te vinden.
Ze wilt namelijk niet dat hij na haar dood als ‘onwetend groentje’ verzuipt in de gehaaide wereld van dating apps.
Dit is de erg korte samenvatting van het verhaal.
Als ik echt een kritische kniesoor wil zijn, dan moet ik enigszins beschaamd toevoegen dat ik persoonlijk vind dat het verhaal nog wel een vleugje meer drama had kunnen gebruiken.
Als je van dichtbij hebt meegemaakt hoe vernietigend de sporen en effecten van deze k*tziekte zijn, dan zul je het misschien met me eens zijn dat deze niet echt goed naar voren komen in de film.
Abbie is af en toe moe en je ziet haar een keertje spugen en een plukje haar verliezen.
Maar nogmaals: alleen als ik echt een kritische kniesoor wil zijn en dat wil ik niet.
De nadruk ligt in deze film namelijk niet op de dramatische effecten van deze k*tziekte, maar op de liefde en ‘loslaten‘.
Abbie voegt zich na haar kansloze diagnose bij een self-help-groepje en raakt bevriend met Myron (Christopher Walken).
In de weinige tijd die hen nog rest, maken zij mooie momenten door en bespreken ze de ‘kleine dingen des levens’ die er echt toe doen.
Zo had Myron twee jaar onenigheid met zijn vrouw, die zonder zijn goedkeuring een spuuglelijk paars bankstel had gekocht.
Want aan het eind van de rit: ‘Is dit het waard om ruzie over te maken?’
En dit sprak mij dus wel aan (mede omdat mijn eigen vriend moest schuimbekken nadat ik hem vertelde dat ik een roze kunstkerstboom had gekocht) 😉
Don’t sweat the small stuff.
De film is nog relatief nieuw en al scrollend op het interwebs las ik voornamelijk tegenvallende reviews.
Veel reviewers vonden de cast en het samenspel niet sterk genoeg (inclusief geblaat over dat het interieur van het New Yorkse appartement te duur en hipster-achtig was, voor wat zij ogenschijnlijk zouden verdienen met hun inkomens), maar hier kan ik mij niet in vinden.
Ik vind het persoonlijk ook flauw om films met elkaar te vergelijken.
Het is niet zo schrijnend en rauw zoals bijvoorbeeld ‘Komt een vrouw bij de dokter’ en ook niet zo mooi en meeslepend zoals bijvoorbeeld ‘The Notebook’.
Maar dat maakt ‘Irreplaceable You’ geen slechte film.
Het is heerlijk wegkijken, geeft enige stof tot nadenken en bevat een kleine glimlach en hier en daar wat snot en een traan. En Michiel Huisman natuurlijk.
Ik vind het knap als je over zo’n zwaar onderwerp als de dood, toch een film kunt maken die je met een warm gevoel achterlaat.
Denk dat ik hem ga kijken maar in mijn eentje want ik ben een jankerd met zulk soort films .
Niet te stoppen …
Doen. Alleen maar irritant als je gezelschap niet ook snottert of jankt 😉
Ik hou wel van dit genre, ik ga de film onthouden. Op het moment kijken we vooral veel series.
Yep, gekeken.
En gejankt als een klein kind 😉
Al vond ik het acteertalent (net als bij ‘The fault in our stars’ dat ik enkele dagen later keek) niet altijd top, ik vond het een mooi verhaal.
Nog eens bedankt voor de tip 😉
You’re welcome 🙂
Ik had geen problemen met de acteurs, er had misschien wat meer drama in gekund maar eigenlijk vond ik het wel goed zo. Er is al zoveel drama 😉