Mevrouw

Op een zonnige middag, lopen Mika en ik samen door het centrum van Haarlem. In mijn ooghoek zie ik een irritante marketeer opduiken en op ons aflopen.
‘Goedemiddag mevrouw! Ik mag U feliciteren, want namens….’

Nog voordat hij kan uitpraten, wordt hij onderbroken door mijn zoon.
‘Nou ja! Dit is mijn moeder hoor, zij is geen mevrouw!’

We laten de marketeer met zijn bek vol tanden achter en lachend loop ik trots samen met mijn slimme zoon weg.
‘Echt stom, dat die jongen ‘mevrouw’ tegen jou zei. En hij zei ook ‘U’. Dat zeg je toch alleen maar tegen oude mensen? Hoe oud ben jij ook alweer?’
‘Ik ben 35.’
‘Hm, ja, dat is toch wel een beetje oud…’
‘Dat is helemaal niet oud.’
‘Nee, niet heeeeeel oud, maar wel een beetje oud. De mama van X is al bijna 40. Dat is echt stokoud….’
‘Nee liefje, 40 is ook niet oud, het LIJKT oud omdat jij 8 bent en dan lijkt 40 nog zo ver weg, maar…’
‘Ga je dan al naar een bejaardentehuis?’
‘Nou ja: ziet de mama van X eruit alsof ze al naar een bejaardentehuis moet????’
‘Nee, maar ze heeft wel veel meer rimpels op haar hoofd dan jij. Krijg jij ook rimpels voordat je 40 wordt?’

Ik laat mijn betoog over ’40 is het nieuwe 30′ maar zitten voor wat het is en dat compliment over mijn rimpelvrije voorhoofd kan ik ten minste in mijn zak steken.

Wanneer we klaar zijn met shoppen, strijken we neer op een klein terrasje bij een frietzaakje voor een ijsje. Twee tafels verderop zijn drie meisjes van een jaar of 16 bezig met elkaars haren, terwijl ze samen een bakje patat delen.
Een meisje met een Nirvana T-shirt aan, prikt met een naald en kurk een paar extra oorbellen in het oor van haar vriendin. Een ander meisje met te dik en teveel aangebrachte zwarte eyeliner, is druk bezig om de donkerblonde haren van haar vriendin in rode en paarse plukken te verven.
Ik zie dat ze het niet goed doet. Ze gebruikt gewoon aluminiumfolie (big mistake) en de spetters verf raken de niet in aluminium verpakte haalokken, omdat ze te enthousiast te grote klodders verf uit een patatbakje op haar kwast smeert.

Ik krijg meteen een flashback naar toen ik zelf 16 jaar was en kale plekken op mijn hoofd moest verdoezelen, nadat ik zelf had geprobeerd om mijn donkere haar te blonderen.
En ik had ook niet 1, maar 2 neusbellen naast elkaar om me te onderscheiden van de ‘main stream’. In mijn linkeroor had ik 10 kleine zilveren ringetjes onder elkaar, in mijn rechter 5.
Toen half alternatief Nederland besloot om een tongpiercing te nemen, nam ik er eentje in mijn onderlip. Ik vond mezelf ook he-le-maal de shit toen ik in 1996 met mijn Bert & Ernie buttons op mijn legerjackje naar Pinkpop vertrok, voor de beste line-up ever.

In gedachten verzonken, realiseer ik dat ik door drie alternatieve meisjes van 16 (misschien 17) jaar, enigszins vuil aangekeken word.
‘Ja MEVROUW, wij hebben geen geld voor een dure kapper en van me moeder mag ik geen kleuren in me haar dus doen we het zelf en die verruf kost ook haaaaartstikke veel geld en daarom delen we samen maar 1 patatje snapt Uuuuuuuu?!’

Ik schiet in de lach, waardoor de blikken van de meisjes nog venijniger worden. Er schieten ook direct allemaal dingen door mijn hoofd die ik terug zou kunnen zeggen, zoals:

‘Lieverd, je moet je haar eerst licht blonderen, dan pakt de kleur paars beter op jouw haar. Maar kijk uit dat je de peroxide niet te lang laat intrekken!’
En:
‘Jongedame, niet zo brutaal! Ik liep al op Dr. Martens rond, toen Kurt Cobain nog leefde hm!?’
Of:
‘Heb je die naald wel eerst ontsmet voordat je ‘m door haar oorlel perste?’

In plaats daarvan zeg ik: ‘Sorry dat ik staar. Ik vind die kleur je onwijs mooi staan!’
Verontwaardigd hoor ik ze tegen elkaar murmelen: ‘WAT zegt dat mens nou?!’
Met gebogen hoofd en ingehouden lach, gebaar ik Mika om op te staan.
‘Kom liefje, we gaan.’
‘Wat een gekke meisjes mama, waarom doen ze dat met hun haar?’
‘Dat is cool jongen.’
‘Nou, ik vind het lelijk. Mag dat van hun moeders denk je? Hoe oud zouden ze zijn?’
‘Ja hoor, dat vinden hun moeders vast prima. En ik denk dat ze 12, hooguit 13 jaar zijn.’

In mijn rug voel ik de vernietigende blikken van de coole meisjes branden.
Tsja, dan moet je maar geen ‘Mevrouw’ tegen me zeggen. Muts.