In de bios: “De Kleine Zeemeermin”

Sinds afgelopen woensdag draait dan ein-de-lijk The Little Mermaid in de bios. Hier keek ik echt zó naar uit! Ik had ook superveel mazzel met deze timing, want het was de perfecte invulling voor het verjaardagspartijtje van mijn dochter.

De kleine zeemeermin: jeugdsentiment voor ongeveertigers

Als klein meisje was ik in 1989 een gróót fan van de tekenfilm. Ik was betoverd door de kleuren van de onderwaterwereld, luisterde het cassettebandje met de liedjes uit de film helemaal kapot op mijn walkman én ik gaf alle guldens van mijn zuurgespaarde zakgeld uit aan de stickers voor mijn Kleine Zeemeermin verzamel-album. Ik ben best wel een Disney fan en van alle films, was De Kleine Zeemeermin mijn grote favoriet.

Toen ik zelf moeder werd, keek ik er ontzettend naar uit om alle Disney klassiekers weer opnieuw te kijken met mijn kinderen en al deze magie weer opnieuw te beleven. Alleen… mijn moderne en achtjarige dochter had nogal wat vragen bij veel tekenfilms en voorzag in scherp en terecht commentaar. Zoals: ‘Waren stiefouders vroeger altijd slechte mensen of zo…?’ (Sneeuwwitje & Assepoester) en: ‘Ik vind die meiden wel heel jong om te trouwen hoor…’ (Ariël 16 jaar, Yasmine 15 jaar).

Disney klassiekers: de tekenfilms VS Live Action films

Een tijdje terug keek ik samen met mijn dochter de Live Action film van Assepoester op Disney+ en ik was hier zo positief verrast over. Assepoester vond ik als klein kind namelijk geen leuke tekenfilm, maar de Live Action versie vond ik écht te gek! Geweldig hoe zo’n oubollig en naar sprookje in een modern jasje gestoken is en de special effects (zoals de dieren en pompoen die in koets en bemanning transformeren) vond ik echt spectaculair.

Ook vond ik het geweldig dat er verhaallijnen door het klassieke sprookje heen geweven werden, die het helemaal een film anno nu maakten. Zo is het moraal van het verhaal niet meer ‘zorg dat je een knappe en rijke man aan de haak slaat, dan hoef je nooit meer schoon te maken’, maar ligt er meer nadruk op vriendelijkheid en persoonlijkheid, inclusief een lieve prins die zijn tranen laat lopen. Love it.

Live Action Film ‘De Kleine Zeemeermin’ (Nederlandse versie)

Na het kijken van Assepoester’s Live Action film, werd ik nóg nieuwsgieriger naar de Kleine Zeemeermin. En zeker na het zien van deze spectaculaire trailer, waren mijn verwachtingen hoog:

Met mijn dochter en haar vriendinnetjes, bezocht ik de Nederlandstalige versie in de bios en… ik heb wat traantjes gelaten, zowel tijdens als na de film. Bijvoorbeeld toen een vriendinnetje tegen mijn dochter zei: ‘Ik vind het zo leuk dat Ariël dezelfde kleur heeft als wij!’ ontplofte mijn hart.

De film overtrof al mijn verwachtingen en gaf hetzelfde hartverwarmende Disney-gevoel dat ik als kind destijds ook ervaarde met de tekenfilm. Op het internet las ik wat zure reacties over dat bijvoorbeeld Botje en Sebastiaan té realistisch waren en meer cartoon-style hadden moeten zijn, maar die mening deel ik niet. Bij ieder liedje of iconische moves (zoals wanneer Ariël dé uithaal zingt op de rots, terwijl het zeewater omhoog klettert) zie en voel je de liefde, energie en aandacht die de makers in de allerkleinste details gestopt hebben.

Fans van toen kunnen dus opgelucht ademhalen: alle verhaallijnen uit de tekenfilm komen terug in de Live Action film, maar dan uitgebreider en hier en daar uitgeweid. Zo heeft Prins Erik ook een eigen solo, waarin hij zijn verlangens naar zijn redster uit de zee zingt. Dit vond ik wel een fijne toevoeging, dat de liefde wederzijds is en vanuit beide kanten bezongen wordt. Ook vond ik het moderne einde helemaal passend. Zonder al teveel te spoilen: het piepjonge stel stapt dus (thank God) niet in het huwelijksbootje, maar in een ander bootje met een actuele en belangrijke missie.

Disney heeft ervoor gekozen om de Nederlandse versie van De Kleine Zeemeermin hybride te vertolken. In de films zitten zowel Vlaamse als Nederlandse stemmen en zoals altijd, waren de stemacteurs weer fantastisch gecast. Nu wil ik alleen nog een keertje terug met meisjes van mijn eigen leeftijd, om de originele Engelstalige versie te kijken. Want Halle Bailey schittert echt in haar zeemeerminnenstaart en Melissa McCarthy IS gewoon Ursula. Ik wil deze magische film dus dolgraag nog eens beleven met hun stemmen!

Bekijk meer film reviews & Netflix kijktips >> >>