Als tiener, was ik behoorlijk impulsief en experimenteel met mijn uiterlijk. Dat uitte zich in bijzondere kledingcombinaties, vele lagen make-up, 15 oorbellen, 2 neusbellen en liefst altijd tien verschillende kleuren gelakte nagels. Dat matchte namelijk het best met mijn knalgeel gekleurde kistjes.
Ik dacht ook niet ver vooruit en was ook nooit bang voor het resultaat. Moeiteloos zette ik de schaar in mijn kleding: was het resultaat niet mooi, dan maakte ik er wel wat anders van.
Ik had als jong meisje schitterend lang, vol, dik, glanzend en krullend haar. Wat heb ik dat verpest door zelf met waterstofperoxide en knalkleuren haarverf in de weer te gaan! Echt: als mijn kids straks groen of blauw haar willen hebben, dan ga ik met ze mee naar de kapper, om te zorgen dat het goed gebeurt…
Ik moest en ik zou als 16-jarige roze plukken in mijn haar hebben. Maar mijn donkere haar moest daarvoor natuurlijk eerst flink worden ontkleurd.
Dit deed ik als straatarme puber natuurlijk gewoon zelf: lekker geld besparen.
Ik heb vervolgens heel lang kunstig opgestoken kapsels met speldjes en haarlak moeten fabriceren om de kale plekken op mijn hoofd te bedekken… Iedereen dacht dat ik fan was van de zangeres Björk (omdat zij in een videoclip ook een kapsel van een tigtal kleine knotjes heeft), maar ik liep er dus zo bij met een reden.
Je zou denken dat ik daardoor mijn lesje wel had geleerd, maar nee. Ik was (en ben) niet zo bang aangelegd.
Toen ik als 18-jarige met een vriendinnetje mee naar de kapper ging, zei haar kapster tegen mij dat ultrakort haar mij vast fan-tas-tisch zou staan.
Nog voordat ik eigenlijk had nagedacht of ik dat wel zou willen, zat ik al met mijn grote bek heel dapper in de kappersstoel. Voordat ik het wist dwarrelden mijn lange plukken haar via het schort op mijn schoot en zat ik kokhalzend in de spiegel naar mezelf te kijken.
Me and my big mouth…
Ik vond het zo vreselijk om te zien en had direct spijt. Maar in tegenstelling tot de kledingstukken die ik had verknipt, kon ik deze vergissing niet zomaar even wegwerken. Op de foto’s in dit artikel, was mijn haar alweer een paar centimeter gegroeid. Ik wilde niet op de foto toen het extreem kort was.
Dit korte kapsel heeft er toen wel voor gezorgd, dat ik vanaf dat moment minder opzichtig tekeer ging met make-up en accessoires. Waarschijnlijk omdat ik me toen zo ‘jongensachtig’ voelde met dat korte haar, ben ik me vrouwelijker gaan kleden. De Dr. Martens en gympjes heb ik ingeruild voor hakjes en voor het eerst kreeg ik interesse in mooie vrouwelijke jurkjes en jassen: en die voorliefde heb ik nog steeds!
Overigens vind ik mooie korte kapsels vaak erg mooi staan bij vrouwen, zoals bijvoorbeeld bij nieuwslezeres Annegien.
Ik heb nu achteraf ook geen spijt van mijn impulsieve 18-jarige actie. Experimenteren is een proces van het ontdekken van je eigen stijl en waar je je wel en niet goed bij of prettig in voelt.
Hebben jullie wel eens flink veel spijt gehad van een kapsel of impulsief iets nieuws geprobeerd met je uiterlijk?
En hebben jullie net als ik ook albums vol met foto’s waarbij je denkt: ‘WAAROM zag ik er zo uit?!?’
Do share!
Ook leuk om te lezen: Een artikel dat ik schreef nadat een stel pubermeisjes mij een MEVROUW noemden. Ik spotte ze op een terrasje, waar ze elkaars haren aan het blonderen waren en ik per ongeluk te lang naar ze staarde.
16 reacties
OMG je zet gelijk en deur open in m’n brein?, ik was 16 had prachtig haar tot ik t ook kort wilde?Wat een kneus???goddank helpt een wie doet me wat uitstraling .Maar tjeee wat groeit haar langzaam…een tijdje terug kwam ik een oud klasgenoot tegen( herkende hem niet?) Helaas hij mij wel ik vond jou zo stoer en vergeet nooit dat je een tampon aan je jas had hangen als broche…dat had ik f geblokt … Ik lachte schaapachtig en had opeens een ik hebt druk aanval in de keuken van ons restaurant ???
Misschien is dit leuk om voor je volgende verjaardag cadeau te vragen: http://rommydebommy.com/2015/10/29/tampson-necklace-purse/ ??
Toch staat het je niet slecht hoor, maar het trauma begrijp ik helemaal. Als kind heeft een kapster het haar van mij en m’n zus heel kort geknipt en vervolgens zijn we de halve zomervakantie voor jongetjes aangezien 🙁 Daarna heb ik het nooit meer echt kort gehad.
En roze plukken in je haar, erg leuk! Ik had dat ook in de jaren ’90 en ontving er nogal uitlopende reacties op, variërend van ‘cool!’ tot mensen die hun nek verdraaiden bij het staren, of hele domme grapjes maakten. Nu is gekleurd haar gelukkig al een stuk meer ingeburgerd en ik vind het altijd erg leuk om bij anderen te zien.
En er zijn nu ook veel fijnere en minder schadelijke producten om je haar tijdelijk een leuk knalkleurtje te geven! Ik wil nog eens van die speciale haarkrijt proberen voor een roze dip dye coupe ?
Wat een prachtig verhaal weer, mét goeie foto’s. Ik vind dat korte je trouwens ook goed staan 🙂
Mijn grootste blunder was denk ik: 16 jaar en zelf ontkleuren. Wat leidde tot spierwitte puntjes, oranje haarwortels, en daartussen zes tinten geel. Geen gezicht – en zeer goed getimed, een dag voor de schoolfoto :’) En waarom ik van mijn 14e tot 17e dacht dat een groen-geblokte houthakkersblouse de beste outfit op aarde was … dat weet ik nog steeds niet.
Ik heb ook een vormloze-geruite-blouse-fase gehad ?
Die ruitjes hangen nu ook weer in de winkels (90’s Grunge is officieel retro) alleen dan meer getailleerd. En de plateauzolen ook ?
Onbedoeld oranje haar heb ik ook gehad ???? Gelukkig was er toen nog geen Facebook!
Jeetje wat ben jij veranderd in je uiterlijk zeg! Wow, positief hoor! Ik blondeerde vroeger altijd mijn haar en het werd altijd weer net iets te geel. Of te oranje..
Ik zal binnenkort eens een overzicht delen van alle haarstijlen en looks die ik heb gehad ?
Ik moet toch zeggen dat ik je op de foto’s erg fotogeniek vind! Toch een ervaring rijker denk ik, ook al had je spijt. Ik heb veel foto’s waarvan ik denk ‘oh god’, maar schamen doe ik niet. Toen was ik namelijk gewoon nog een klein onbezorgd meisje 😉
Ik schaam me ook niet, maar ben wel blij dat er toen nog geen internet/Facebook was en dat er hele erge foto’s uit die experimentele fases op het web circuleren ?
Ik zal binnenkort eens een selectie maken voor een “No Shame Parade” ?
Met zo’n knap gezicht kom je wel weg met dat kapsel. Experimenteren deed ik ook graag, maar dan vooral bij een ander. Zo heb ik mijn zusje een keer een korte stekeltjes kuif gegeven, nadat ze vroeg of ik haar pony een beetje bij kon knippen. Het was de avond van haar eerste date met de jongen waar ze al maanden verliefd op was, dus ze was me zeer dankbaar. *kuch*
En het meest tragische is nog dat ik al 18 was…
Aaaaaah arm zusje ?
Geweldig om dit te zien 😉
Het korte kapsel stond je goed.
Wat een verschil met nu.
Je bent ook zo veranderd.
Haha wat leuk! Ik vind kort haar echt vreselijk en ik vind zelf dat het maar heel weinig vrouwen staat. (als ze er zelf maar blij mee zijn is het mij prima :)) Maar bij jou is het wel leuk! Al vind ik het lange haar toch een stuk mooier.
“gelukkig” was ik vroeger niet zo stoer dus het is bij paars haar en 2 verschillende kleuren schoenen wel gebleven 🙂
Dank je wel, maar ik was er zelf ook niet blij mee hoor 😉 Pas toen ik een zijscheiding kon maken en met speldjes in de weer kon, durfde ik weer met opgeheven hoofd over straat te lopen.
Ik vind het korte kapsel van nieuwslezers Annegien haar echt prachtig staan. Voor mezelf ben ik ook meer een voorstander van lang(er) haar, maar écht lang haar staat mij ook niet, maakt me lijzig/onverzorgd. Het is vooral afhankelijk van het soort haar (en gezichtsvorm) dat je hebt en het type vrouw dat je bent denk ik.