Makan Makan Meltdown + Grappige Indo Weetjes

indische rijsttafel bovenaf
Afgelopen weekend had ik een mini meltdown. Niets noemenswaardigs hoor, geen zorgen.
Ik lag niet in foetushouding te huilen op de grond of zo. Maar ik was wel een tikkeltje teleurgesteld.
Ik heb mezelf herpakt en een wijze Indische levensles geleerd en die wil ik vandaag even met jullie delen.

En jullie krijgen er ook nog wat tips en weetjes van mij bij, over Indisch eten en Indische gewoontes. Want daar gaat mijn mini meltdown over: mijn eerste poging (en mini fail) in de keuken, bij het bereiden van een Indische rijsttafel.

Over mij

Ik heb de Nederlandse nationaliteit, maar heb ook Indische roots. Mijn opa en oma zijn in Indonesië (voormalig Nederlands Indië) geboren. Toen mijn vriend en ik een relatie kregen, maakte hij een klein vreugdedansje. Hij verheugde zich namelijk al direct op de vele rijsttafels en het heerlijke Indische eten dat ik hopelijk voor hem zou gaan bereiden, of waar hij bij mijn familie thuis voor mocht aanschuiven.
Hij kon de rendang en de spekkoek bij wijze van spreken al ruiken: JACKPOT!

zelf sambal makenFoto: Het heeft even geduurd voordat ik het onder de knie kreeg om zelf sambal te maken. Maar na een paar desillusies is het me eindelijk gelukt en zelfgemaakte sambal is zooooveel lekkerder dan een potje uit de supermarkt!

Nou heb ik pas sinds een paar jaar het plezier in koken ontdekt, maar ik heb nog veel te leren en er gaat nog steeds regelmatig iets fout. Dus dit was een grote desillusie voor mijn vriend, want in het begin van onze relatie aten wij maar heel gewoon, simpel en saai.

Wat mijn familie betreft: hierover heb ik wel eens iets losgelaten op mijn blog en dit behoeft geen uitgebreide toelichting. Ik heb een ingewikkelde stamboom met veel verkapte relaties en ik woonde al op jonge leeftijd op mezelf. Ik heb wél een aantal lieve familieleden bij wie wij altijd welkom zijn om aan te schuiven voor een bordje Indisch eten, maar er zit een behoorlijke afstand van een aantal provincies tussen ons. Niet mijlenver dus, maar ook weer niet om de hoek. Heel regelmatig, zie ik ze daarom niet.

Indisch leren koken

Ik heb dus nooit van huis uit leren koken en dit vind ik nu erg jammer. Als scholier en tijdens mijn studententijd heb ik altijd in de horeca gewerkt, zo at ik toch nog regelmatig een gezonde en gevarieerde maaltijd.

zoals alleen oma dat kanKlik HIER voor meer foto’s van onze lunch met Danny en de Oma’s.

En nu ben ik 30-something en heb ik opeens behoefte om me meer te verdiepen in de Indische keuken en mijn roots.

Precies in deze periode dat ik dit besloot (nog helemaal weekhartig door de geboorte van mijn dochter), bracht 24 Kitchen kok Danny Jansen, het boek ‘Zoals alleen Oma dat kan‘ uit.
Dit boek heeft me zo geraakt! Het is namelijk méér dan alleen een boek met Indische recepten. Ik kreeg er echt een warm, fuzzy en nostalgisch gevoel bij, alsof ik door een familie foto-album bladerde!

Ik heb samen met een Indische vriendin, met Danny en de Oma’s uit zijn boek gelunched en het was werkelijk alsof we bij onze eigen Oma’s aan tafel waren geschoven.
Het voelde allemaal zo vertrouwd en alles was zo herkenbaar, de verhalen die ze vertelden, de grapjes, de anekdotes. Met Danny (zelfde Indische mix als wij) was het ook een feest van herkenning om te kletsen over typisch Indische familiedingetjes.

Ajam Boemboe Roedjak (Kip in Indische specerijensaus)Foto: Ajam Boemboe Roedjak (Kip in Indische specerijensaus)

Helemaal geïnspireerd door Danny’s boek, ben ik sindsdien aan het mailen en appen met mijn Oma en een Oom en Tante, voor het uitwisselen van wat recepten. En dit was behalve heel erg herkenbaar met de dingen die ik ook in het boek las, af en toe ook een tikkeltje frustrerend, omdat ik zoveel basiskennis en handelingen uit de Indische keuken nog niet beheers. Ik heb daardoor een lijstje met leuke feitjes en weetjes voor jullie samengesteld:

Typische Indo Dingetjes & Weetjes

❤ Makan betekent ‘eten’ en spreek je uit als ‘makkan’.

Makan Makan (zoals in de titel van deze blogpost) betekent dus eigenlijk hetzelfde, maar je moet het zien in een context als: ‘Kom, we gaan lekker eten!’ of ‘Aan tafel!’.

Selamat Makan betekent ‘Smakelijk eten’ en spreek je uit als ‘slammat makkan’.

sambal goreng telor (pikante eieren)Foto: Sambal Goreng Telor (Pikante eieren)

Ik vind het nog altijd maar een verwarrend taaltje!
En weet je wat ik ook verwarrend vind? Dat er zoveel verschillende soorten spelling gebruikt wordt en ik dus nooit weet hoe het nou hoort. Dit is niet te verkroppen, voor een taalgevoelige neuroot en control freak zoals ik. Ik zie vaak ‘Selamat Makan’ ook geschreven worden als ‘Slamat Makan’ en in een Toko word ik al helemaal gek. Dan staan er drie verschillende potjes met ‘Daun Djeroek Poeroet’ naast elkaar en alledrie anders gespeld.

 Indo’s don’t share. Ze delen wel hun eten en koken ook standaard porties alsof ze de hele straat aan tafel verwachten, maar hun keukengeheimen: no way.

vega en vegan indisch eten

Foto: diverse vega(n) Indische gerechtjes op één bord.

 De Indische rijsttafel zoals wij die kennen, is een typisch Nederlands gebruik en stamt uit de tijd dat Indonesië nog een kolonie was. Nederlandse families lieten graag zien hoe voornaam en rijk ze waren, door de ‘kokkie’ de tafel vol te laten zetten met verschillende gerechten. Het traditionele Indische gezin at liever gewoon rijst met een bijgerecht en wat groente. Eenvoudig, maar lekker.

Zelf ben ik als klein kind ook opgegroeid met de ‘bekende’ Indische rijsttafel. Altijd wanneer wij in de weekenden op bezoek gingen bij mijn Opa en Oma, stond de keuken vol met bakken en schalen, waar mijn Oma dagen op had geploeterd. Je moest dan zelf je bordje opmaken en kon dan opscheppen wat je lekker vond. Ik at altijd extra veel Gado Gado en Pisang Goreng (gebakken banaan).


Foto: Daging Rendang (vegan)

Wat ik als klein kind verwarrend vond, was dat bijna al die sausjes in alle gerechten dezelfde kleur hadden. Ik dacht altijd dat het pindasaus was en was dan diep teleurgesteld als het een tomatensmaakje had of in shock wanneer het vreselijk pittig was. En je bord niet leegeten: dat kán natuurlijk niet…

Bami Goreng
Foto: Zelfgemaakte Bami Goreng zonder kant en klare pakjes of zakjes, met een hartvormig gebakken eitje, schijfjes komkommer, emping en zelfgemaakte pindasaus.

 Hoe je een bordje Indisch eten ‘hoort’ op te maken:

indisch eten
In het midden schep je een portie rijst, nasi goreng, lontong of bijvoorbeeld bami. Daaromheen rangschik je dan andere gerechten van de rijsttafel. Bij ieder hapje, meng je de verschillende smaken en bites door elkaar.

sarah vega indo maaltijdFoto: Bordje met vegetarisch Indisch eten

Indisch eten, zo heb ik geleerd, hoor je met alleen een lepel te eten. Iets wat mij trouwens nooit ‘eigen’ is geworden. Ik vind het (nog steeds) onhandig om sommige ingrediënten met een lepel door te snijden en ik eet graag kleine hapjes.
Zie ook: mijn 10 raarste eetgewoontes.

Als je al met moeite een Indisch familierecept weet te ontfutselen, dan moet je het vaak doen met een lijstje ingrediënten, waarvan ik soms ook wel eens vermoed dat er stiekem iets weggelaten is. Op dit lijstje staan niet de hoeveelheden vermeld of hoe je het moet bereiden. Als je hierover doorvraagt, is het antwoord negen van de tien keer:Dat moet je zelf aanvoelen, want koken doe je op gevoel!’.

 Nasi wordt vaak verward met Nasi Goreng.
Nasi is Indonesisch voor ‘witte rijst’ en Nasi Goreng is gebakken witte rijst.

Op mijn blog vind je ook een makkelijk recept voor het zelf maken van Nasi Goreng zonder kant en klare pakjes of zakjes.

Soto AjamFoto: Soto Ajam met ei en lontong

 Saté is een geaccepteerde spelling, maar ik zie dat de meeste Indo’s ‘Sateh‘ schrijven. Je spreekt het uit als Sah-tè (korte klinkers) en niet als: Sateeeej. Klik HIER om de juiste uitspraak te horen.
Persoonlijk vind ik de spelling ‘Sateh’ mooier om te lezen, maar ‘Saté’ klinkt in mijn (Nederlands denkende) hoofd logischer en vind ik prettiger om te schrijven.

sateh tahoe
Foto: Sateh Tahoe (heerlijk gemarineerde vegetarische saté)

Er is een verschil tussen pindasaus en satésaus. Dit wist ik trouwens zelf ook niet, totdat ik er een preek over kreeg van een fanatieke Indische ex-collega met een missie.

Saté is vlees, garnalen, tofu of whatevers op een stokje. Dus alle saus die je over je satéstokje giet, is satésaus. Dit kan dus ook ketjapsaus of pure mayonaise, ketchup of appelmoes zijn. Maar het wordt dus vaak verward met pindasaus, die (zoals de naam al doet vermoeden) gemaakt is van pinda’s (of pindakaas).
Lees HIER hoe ik zelf mijn pindasaus maak.

gulai kangkung dan udanFoto: Gulai kangkung dan udang (Curry van Spinazie en Garnalen)

Indisch Koken, Hare Maristeit Style

Dat ‘gevoel’ wat ik hierboven beschreef, dat heb ik dus nog niet. Misschien zijn dit mijn Nederlandse genen, misschien is het mijn ongeduldige persoonlijkheid, maar ik leef op lijstjes.
Als ik een recept wil maken, dan moet ik een stappenplan weten en hoeveelheden. En daarom ben ik dus ook zo blij met Danny’s duidelijke kookboek 🙂 . Ik hoop dat ik na heel veel oefenen, mijn eigen smaak en stijl ga ontdekken met Indisch koken.

ajam mosterdFoto: Ajam Mosterd (Indische Mosterdkip)

In Danny’s boek zijn de recepten wel voluit uitgeschreven, maar het ontbreekt mij helaas nu nog aan inzicht en zelfkennis. Dus als er in het boek staat dat de voorbereidingstijd 30 minuten is, dan doe ik er gerust een uur over. Het snijden en organiseren, kost mij nou eenmaal meer tijd dan de gemiddelde keukenprinses denk ik.

Over dit soort dingen maak ik mij nu niet meer druk, dit heb ik van mezelf geaccepteerd. En als je besluit om een Indische rijsttafel te gaan maken, dan weet je ook dat je hier meer dan een uurtje voor moet uittrekken.

Ik had er dus een halve zaterdag voor uitgetrokken, maar dit bleek niet genoeg.
Daarnaast werkt één van onze vier gaspitten momenteel niet mee en hebben wij een klein poppenkeukentje met weinig werkruimte.

indische rijsttafel close up
Serveertip
: Doe rijst of nasi goreng in een bol schaaltje (tot aan de rand) en druk dit stevig aan. Zet er dan een bord op en keer alles snel om. Schik er wat emping of kroepoek omheen en het ziet er supermooi uit op je rijsttafel! Veel leuker toch, dan gewoon een pannetje of schaal met rijst neerzetten?

Na een paar uur geconcentreerd koken en mijn hoofd koel houden, verslapte mijn aandacht. Daardoor had ik bijna een gerecht aangebrand, had ik geen plek meer om een pepertje te snijden vanwege de enorme afwas (die ik tussendoor ook moest doen, bij gebrek aan pannen) en brandde ik twee vingers aan een pan.

En toen had ik er geen zin meer in. Ik moest nog anderhalf gerecht afmaken, de rest was al klaar, ik had er al uren opzitten en ik wist dat er twee ongeduldige en uitgehongerde huisgenoten zaten te wachten op voedsel. Ik ben niet gaan flippen, maar heb het geaccepteerd. Ik wist dat ik het niet af zou krijgen zonder geduld en een koel hoofd.

Ajam Pangang PedisFoto: Ajam Pangang Pedis (pikant gegrilde en gesmoorde kip)

Ik heb het picture perfect plaatje dat ik van tevoren in mijn hoofd had losgelaten. In gedachten had ik al helemaal een setting voorbereid van schalen en opgemaakte borden met mijn allereerste homemade Indo food.

Maar we aten op zaterdag dus iets meer dan de helft op en de volgende ochtend heb ik de overige gerechten afgemaakt en geïmproviseerd met het opdienen van de gerechten (waar er dus van een aantal nog maar kleine porties over waren).

Die zondag, ging het koken stressvrij en was alles héérlijk.
Een fijne bijkomstigheid van Indisch eten is namelijk, dat veel gerechten de volgende dag nóg lekkerder zijn, omdat de smaken dan nog meer zijn ingetrokken.


Foto: Gado Gado: mijn favoriete Indische gerecht!

Ik geef de moed niet op, ik heb een heerlijke eerste rijsttafel voorgeschoteld aan mijn gezin zonder noemenswaardige verwondingen en met maar slechts één mini meltdown. De volgende keer zal het beter gaan en dat gevoel waar ik altijd over lees, ga ik vanzelf krijgen.

De recepten van alle gerechten die je op de foto’s in dit artikel ziet, verschijnen allemaal nog op mijn blog. Uiteraard voorzien van nog wat persoonlijke anekdotes, bevindingen en Indo-feitjes.

Ik kan al wel vast verklappen, dat het Indische gerechten in Hare Maristeit-style zijn.
Dus: ‘niet moeilijk doen als het ook makkelijk kan’ en ‘Add more colour’.

Wordt vervolgd 🙂

P.s. Ik schreef dit artikel in 2015, maar heb achteraf wat foto’s van Indische gerechten toegevoegd die ik in de daaropvolgende jaren heb gemaakt. Dat jullie dus niet denken dat ik al deze recepten heb uitgeprobeerd tijdens mijn allereerste Indische rijsttafel 😉

Bewaren

Dit vind je vast ook leuk:

Laat een reactie achter

25 reacties

  1. Oooooh lekker!
    Ziet er echt profi uit. Vroeger speelde ik altijd vals met kant en klare boemboes, nog steeds de beste manier als je minder tijd heb. Maar het zelf maken is het wel echt waard want het is zo veel lekkerder. De boemboe bali telor uit Danny’s boek is echt geweldig! Krijg er honger van.
    Wat je zegt klopt het is vaak de volgende dag nog lekkerder. Ik maak het liefst 1 of 2 dingen en dan de volgende dag de rest. Hier staat een vegetarische indische rijsttafel op het menu voor kerst. Ben benieuwd wat jij allemaal hebt gemaakkt!

    1. Wordt vervolgd 😉 En inderdaad: zelfgemaakte boemboes = zoooooveel lekkerder! Het is alleen zoveel werk, dat onderschat ik steeds. Ben ik oneindig lang bezig met zaadjes uit pepers verwijderen en uien snijden pff… En het is lastig om niet meteen al te eten, ook al weet je dat het de volgende dag lekkerder is.

  2. Het is niet mijn favoriete keuken, maar je hebt er zo leuk over geschreven dat ik toch erg nieuwsgierig wordt naar een Indische rijsttafel, alleen doe ik niet mee aan wie het meest pikant kan eten, want pittig eten is niet echt aan mij besteed 😉

  3. hahaha 🙂 Komisch Ik ben geen indo 🙂 maar sommige dingen in jouw verhaal komen mij bekent voor :).
    Ik heb in een toko gewerkt. Kende de gerechten niet (stonden ook geen bordjes bij) en moest het keer op keer vragen. Op een gegeven moment was het wel een sport om iemand binnen 5 minuten de deur uit te krijgen. In de tijd dat ik er werkte (en het was een kleine toko) stond er op zondag een rij voor de deur. Om 8 uur sloten we. Schoonmaken en eten (want anders mochten we niet weg, als we niet gegeten hadden). Ik probeerde ook heel veel zoetigheid uit, uit mijn surinaamse kookboek, de javaanse gerechten, zoals dadar golong en klepon, kreeg genoeg advies van de dames wat ik kon verbeteren, meer zout meer zus meer zo (alles wat dus niet in de kookboek stond hahaha)
    Koken leer je al doende, begin eerst met 1 of 2 gerechten niet een hele rijsttafel, want dan wordt je gillend gek. Komische is dat ik rustig Indonesische gerechten uit mijn mouw schud, om een of andere reden is dat heel makkelijk voor mij. Ow en ik heb pas indisch en indonesisch leren koken na mijn tijd bij de toko. Koken moet je inderdaad met gevoel doen. Grotendeels is het een kwestie van proeven. Onthou je kan nooit en te nimmer aan iemands smaak voldoen, dus het beste is om aan je eigen smaak te voldoen. Samen met vriendinnen hebben we een recept van kip (indonesisch) onze hand is echter alleen anders (hoeveelheid kruiden en alles maakt geen bal uit) Hetzelfde gerecht smaakt dus bij iedereen anders, wil niet zeggen dat het niet lekker is. Hij is heerlijk, door wie het ook gemaakt is. Zout zeurt mijn kop altijd af voor Gado2, nou heb ik gelukkig een manier gevonden dat het binnen 20 min op tafel is en niet dat ik er een uur mee bezig ben. Wordt daar alleen maar kniftig van. Ik heb de ajam soto gemaakt van de oma’s, gelukkig met 24kitchen goed te volgen wat je allemaal moet doen. Volgende project Ayam bubur of bubur Ayam hmmmm zoooo freaking lekker <3

    1. Klopt als een bus wat je zegt over gevoel en proeven. Het ding is echter, dat je een bepaald (nostalgisch) gevoel krijgt, bij eten/smaak dat je gewend bent. Ik ben opgegroeid met de Indische kookkunsten van mijn Oma. In de loop der jaren heb ik zoveel eten van verschillende toko’s geprobeerd, maar de smaak komt niet overeen. En nu ik zelf aan het kokkerellen ben, lukt me dit ook niet. Dus ik hoop dat ik er zelf een goed gevoel voor ga ontwikkelen 🙂

  4. Leuk om te lezen! Ik herken er wel wat van, mijn familie is Surinaams, maar ik ben je Nederland geboren. Dat ‘kritiek’ leveren bijvoorbeeld. Ook het koken op gevoel. Dat die ik zelf inmiddels ook, behalve de eerste keer bij een nieuw gerecht. Daarna maak ik dingen dus eigenlijk iedere keer weer anders. Afhankelijk van mijn gevoel. Leuk dat je je er wel steeds meer voor interesseert. Ik zit ook een beetje in die fase. Misschien de leeftijd (32)?

    1. Ik denk het! Zal wel bij 30-something horen 🙂
      Mijn gevoel voor koken/eigen smaak en vertrouwen dat het niet zal mislukken, is in de afgelopen jaren gegroeid. Maar nog niet met de Indische keuken, da’s toch heel andere (spek-)koek!

  5. Hemels…Het ziet er zo heerlijk uit. De knipoog zie ik hoor. Bummer voor Seth 😉 in het begin (just kidding) ik vind het knap dat je je in de Indische keuken verdiept. Ik vind tofu en soto goddelijk. Ik ben geen keukenprinses, echt niet, ik had mijn oven liever als schoenenkast gebruikt, als ik kook met of zonder recept het gaat altijd op gevoel.

    1. Dan ga je mijn Gado Gado lekker vinden, want daar hoef je geen keukenprinses voor te zijn en er zit tofu in 🙂
      Ik zou mijn oven ook graag als schoenenkast gebuiken, als ‘ie zo schoon zou zijn als de jouwe hehe

  6. Leuk om te lezen! En ja ik herken het mijn man is Indisch en nee hij maakt alleen Soto Ajam en dat is het. Ooit deed ik net zoals Seth een vreugdedansje maar helaas Indisch koken kan alleen mijn schoonmoeder en niet haar zoon. Wat ik ook herken is als er Nederlandse vrienden komen maakt hij de sambal zo pittig (sambal tomaat) en nu weet ik waarom?

    1. Haha 🙂 Zonde, want die sambal tomaat is juist zo smaakvol, als ‘ie niet idioot pittig is! Ik heb onlangs pas voor het eerst deze sambal geproefd (en ook zelf gemaakt) en ben echt fan!

  7. Mmmmmm Indisch eten is super lekker.
    Ik kan niet super goed koken.
    Maar de gerechten die jij had gemaakt zien er super goed uit.
    Wel had ik dit jaar voor het eerst petjil gemaakt.
    Een makkelijk recept.
    Hou er niet van om lang in de keuken te gaan koken.
    Maar voor jouw recepten daar maak ik tijd voor vrij.
    Soms langs de toko.
    Ik wacht het rustig af en zal je recepten zeker gaan bewaren.
    Fijne post.

  8. M’n favo keuken..!!! Dat boek ga ik kopen…!!! Alleen al omdat ik hoop op een geweldig gado gado recept & soto soep..!!! En gebakken banaan ?? en ik wil me ook nog eens wagen aan spekkoek… Heb me een paar jaar terug een gewaagd aan het maken van broodjes bao pao… Echt de vulling was goddelijk… Maar het deeg… Kon wel huilen nadat dit drie keer was mislukt… Uiteindelijk de vulling maar met rijst gegeten.. Staat er toevallig daar ook een recept van in…?!

    1. Er staat een recept voor makreelbapao in (en een leuke Gado Gado variant). Nou lust ik geen makreel, dus ik moet op zoek gaan naar een andere vulling 😉
      Wat voor vulling had jij gemaakt?
      Spekkoek staat ook op mijn to do list, maar dit lijkt me zooooo moeilijk! Hoor ik ook alleen maar horrorverhalen over, dus hier moet ik me mentaal goed op voorbereiden.

      1. Oeee met makreel lijkt mij ook niet zo eerlijk gezegd… Ik had er zelf een gehakt versie van gemaakt. Met fijngesneden bosui, knoflook, ui, ketjap, sambal, suiker (ik hou zelf van wat zoet..) voornamelijk (komt ie weer….) op gevoel hahaha

  9. Haha, wat een verhaal weer! Geweldig! Ben helemaal niet bekend met Indische keuken. Hooguit mijn variant van nasi goreng. Maar heb grote twijfels of dat enigszins in de buurt komt?. De mini meltdown herken ik wel van de voorbereidingen voor een borrel feestje. Waar ik dan allerlei ‘hapjes’

  10. Oeps, verkeerd gedrukt.
    …. vers gemaakte hapjes wil serveren. Maar wat qua tijd nooit lukt en ik met gierende stress in mn lijf de eerste gasten ontvang. En mn koelkast nog vol met spullen die niet gemaakt zijn. Dus veel respect voor jouw uiteindelijke koele hoofd!!! En fijn dat het zondag beter ging. En alles nog beter smaakte. Binnenkort kerstvakantie. Ga ik eens kijken of ik een van jouw recepten kan maken?

  11. Ik ben ook fan van Danny, zowel van zijn boek als zijn programma’s.Over boemboes maken, daar heb ik de kunst afgekeken bij de oma’s want ik heb een staafmixer gekocht met een hakmolentje en daar gaan alle ingrediente in en draaien maar…heb sindsdien geen ui meer gesneden, alles hop en klaar!Over indische familieverhalen met recepten zijn de boeken boekoe kita en boekoe bangsa van o.a harold pereira ook zalig om te lezen!mijn Indische schoonmoeder houd ook niet van koken dus heb ik het mezelf(als blanda)maar aangeleerd en sta op een zondagmiddag nog wel eens 5 uur lempers voor de liefhebbers te maken…veel werk maar heeeerlijk.

    1. Adoe jij: wat een werk!?! Lempers staan onderaan mijn To Do lijstje, net als spekkoek 🙂 Lijkt me heerlijk om zelf te maken, maar vrees dat ik huilend voor mijn oventje zal staan… Wat jammer dat je schoonmoeder niet van koken houdt, maar gelukkig hebben we Danny en de Oma’s 😉

  12. hee het is wel katjang niet pinda saus he! dat is dan een van die dingen die mijn omas ogen deed rollen.

    heb je t welles met petjil gemaakt ipv een kwak pindakaas (wat de meeste mensen doen).. stukke lekkerder en een blok koop je bij de meeste tokos wel.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Hare Maristeit

maris maria renne

Hi!
Mijn naam is Maris Maria Renne en ik woon samen met mijn twee kinderen en dikke rode kater in het prachtige Haarlem.
Hare Maristeit is mijn kleurrijke, diverse en persoonlijke site, waar ik mijn passies en inspiratie met je deel. Je kunt mij ook inhuren als freelance content creator, voor blogposts op jouw website of het beheren van je socials.

Verder ben ik een gepensioneerd webwinkelier, vegetariër, shopaholic, 90’s Lover, retro-nerd en dol op city trips. Ik pimp graag kleding of meubels met kleur, printjes of confetti en kijk veel films en series. Ook ben ik gek op koken, goede koffie, rosé en comfort food.
Lees meer over mij >> >>

Webshop

Haarlem Tips

Toiletportret