Tijdens ons twee weken verblijf op het zonnige Kreta, kwam het hoge woord eruit: ‘Wij willen niet meer met elkaar verder’.
Het klinkt misschien gek en wellicht ook een tikkeltje ongeloofwaardig: maar ik heb ondanks alles toch wel een soort van fijne vakantie gehad.
Natuurlijk waren er moeilijke momenten en ik heb me ook zeker intens rot of verdrietig gevoeld. Maar het is me wonderbaarlijk genoeg ook gelukt om van kleine dingen (zoals zon, zee, blije rondrennende kinderen en heerlijk eten) te kunnen genieten.
Tijdens de eerste week dat wij weg waren, deed ik een kleine ‘coming out’ op social media:
Hier heb ik ontzettend veel positieve reacties op gekregen en die deden mij écht heel erg goed om te lezen.
Hierover ook een kleine huishoudelijke mededeling: als ik niet heb gereageerd op je privéberichtje, dan is dat niet omdat ik je stom vind, maar omdat ik het moeilijk vind om alles/iedereen te beantwoorden.
Het wordt dus zeker wel gewaardeerd en het geeft me veel steun, maar ik kan het nu niet opbrengen om overal op te reageren.
Het gaat helaas al een flinke periode niet altijd even goed met mij, maar het is pas sinds kort dat ik hier open voor uit durf te komen.
Waarom deel je deze privé shit online!?
Het liefst zou ik helemaal niets online willen delen over de narigheid die ik nu voel of doormaak. Het liefst zou ik nu met mijn gebroken hart (en mijn af en toe depressieve hoofd) onder de dekens willen kruipen. Om daar een lange tijd verdrietig onder te blijven liggen en me even helemaal af te zonderen. Met Netflix, kaas en wijn.
Maar ik MOET door. Ik heb kinderen en verantwoordelijkheden.
Nog een feit is dat ik een persoonlijke blog heb en dat deze website geen hobby is.
Ik behoor tot die gelukkige groep mensen die van haar hobby haar werk heeft kunnen maken.
Werk dat ik héél graag doe, waar ik blij van word, waar ik veel voldoening en energie uit haal, wat me regelmaat en structuur geeft en wat vrijwel nooit als ‘werk’ aanvoelt en hopelijk ook niet zo op jullie overkomt.
Ik doe dit namelijk oprecht heel graag, met veel enthousiasme en passie.
Op mijn blog post ik vooral leuke dingen en tips, maar deel ik ook wel eens wat over de minder mooie ervaringen of momenten uit mijn leven.
Dit is helaas ook zo’n moment, maar eentje die ik zoveel moeilijker vind om hardop uit te spreken of zwart op wit te schrijven, dan bijvoorbeeld het overlijden van mijn kat of het regelen van een begrafenis.
Dit persoonlijke drama is actueel en ik heb het nog niet verwerkt: ik vind het heel moeilijk om te delen.
Het viel mij steeds zwaarder om online luchtig en leuk te doen, terwijl ik op sommige momenten van binnen helemaal kapot ging.
Daarnaast heb ik een grote groep lezers, die me wel eens vragen stellen over waarom er bijvoorbeeld iemand afwezig is in een review of op een foto. Ook krijg ik soms reacties van mensen die laten weten dat ze best wel jaloers zijn op ‘mijn leuke leven’.
Dat vond ik op mijn rotste momenten best moeilijk om mee te dealen.
Mijn relatie is na zeven jaar dood en er zijn kinderen bij betrokken: ik hoef denk ik niet toe te lichten dat ik in deze fase van mijn leven niet bepaald gelukkig ben.
Het wie, wat, hoe of waarom is niet relevant en inhoudelijke vragen hierover ga ik ook niet beantwoorden. Het is wat het is en het is nu even ronduit k*t.
Maar ook in k*tperiodes, probeer ik nog steeds om lekker te koken, leuke dingen te DIY-en of te ondernemen, kleurrijke plaatjes te schieten en ook om zo vaak mogelijk positief te blijven.
En die dingen wil ik (juist nu!) blijven doen terwijl ik uit dit donkere dal opkrabbel en de schaafwonden op mijn knietjes en bek de tijd ga geven om te helen.
Foto’s: souvenir uit Kreta. Mijn naam in kralen van het Griekse alfabet.
Wanneer het voor mij goed voelt, zal ik ook wat van de minder leuke kanten uit dit proces met jullie gaan delen.
Want ergens vind ik namelijk ook dat dit getoond mag worden. Ik ben ook maar een mens en ook mijn leven is niet altijd dolle pret. Maar dit is wel een beeld dat vaak geschetst wordt op social media en waarvan ik hoop dat mensen een ogenschijnlijk perfecte Instagram-feed toch ook een beetje in perspectief kunnen plaatsen.
Een mooie, vrolijke, stijlvolle of kleurrijke foto, zegt niets over wat zich achter de schermen mogelijk afspeelt.
Ook hoop ik dat ik door bepaalde moeilijke dingen juist wél met jullie te delen, ik het ook positief kan ombuigen (voor mezelf) en er iets zinvols mee kan bereiken.
Ik ben immers niet de eerste (of laatste…) die er opeens alleen voor komt te staan en shit opnieuw moet gaan uitvinden. Als ik daardoor een kleine pleister op iemand anders zijn/haar schaafwond kan betekenen, door een klein beetje herkenning (of hopelijk inspiratie?) te geven, dan maakt dit me blij.
Met recht k*t
Veel sterkte met alle moeilijke besluiten en momenten. Wens je veel wijsheid toe hiermee want je grenzen bewaken in deze periode is moeilijk.
Blijf de leuke dingen zien in het kleine, dat helpt enorm om positief te blijven. ?
Sterkte met deze klap, die het leven helaas soms ook voor ons in petto heeft. Ik lag zo’n drie jaar geleden met dezelfde schaafwonden in het dal, maar ik ben, mede dankzij de kleurigheid waarmee ik me sinds 2,5 jaar omgeef, omhoog gekrabbeld. Ik weet zeker dat dat jou ook gaat lukken, maar de ervaring leert helaas dat je tijdens die tocht omhoog ook weer regelmatig een stuk terug naar beneden valt. Ik vind het alleen maar goed dat je hier online aandacht aan besteedt (voor zover je zelf wilt natuurlijk), het leven is nu eenmaal niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Ik wens je voor de komende tijd veel kracht en kleine zonnestraaltjes die de klim terug naar boven iets makkelijker maken.
Heel veel knuffels voor jou. Deze periode is echt heel k*t ja. Sterkte ermee❤
Haremaristeit,
Ik ken je niet en weet eigenlijk niet eens hoe ik op je fb-pagina terecht ben gekomen. Heb ook niet eerder gereageerd maar volg je wel. Ik houd van je kleur en je eerlijkheid. Ik vind je een mooi mens en lees je graag. Het leven is soms gewoon zoals het is, niet meer en niet minder.
Sterkte ?
Groet,
Jeanet
Maris, wat ben je ook een top wijf. Dit delen laat zien hoeveel lef je hebt, hoeveel durf, hoe eerlijk je bent en wat een prachtig mens je bent. Een écht mens. Met ups en downs. Ik herken het stukje wat je schrijft over luchtig en leuk doen maar al te goed. Precies de reden waarom ik ook al een tijd niet meer heb geblogd. Maar weet je, het is oké. Ook om je daar af en toe schuldig over te voelen. Ik wens je heel veel sterkte, heel veel liefde, heel veel kracht en wijsheid en rust. Zet ‘m op. Je kan het <3
Is hardstikke k*t en kl*te en meer van dat. Maar ik ben plaatsvervangend trots op je. Dat je is dit laat zien zeg! Jij bent ook maar een mens en wat voor mens. Met alles wat daarbij hoort, wat we allemaal in meer of mindere mate meemaken. Het komt goed met je. Met alle chocola wijn kaas die je nodig hebt én met alle knuffels die je maar nodig hebt van die lieve peuter van je. Echt, het komt goed. We helpen je er wel bij. Veel liefs
Ach jeetje Maris! Wat heftig allemaal. Het leven is inderdaad niet altijd sunshine and rainbows, maar soms ook hele hele donkere donderwolken en regenbuien. En zoals je zelf al zegt mag dat ook best! Denk goed om jezelf en heel veel sterke voor jou (jullie) in deze komende tijd ❤️
Lieve Maris,
Het goed dat jij voor jezelf kiest en voor je prachtige kinderen.
Het leven valt soms zo zwaar en ik gun jou alle geluk.
Jij bent zo sterk en flink gegroeid.
Ik gun jou het allerbeste, veel liefs en geluk, sterkte ❤?❤?
Shit is goede mest voor een vruchtbaar leven, maar moet wel de tijd krijgen om zijn werk te doen. Sterkte
Ik wil je alleen maar heel veel sterkte wensen!
Lieve Maris, ik ken je niet écht maar toch “lieve”. Wat ontzettend rot voor jou, de kinderen en ook voor Seth. Heel veel sterkte, ik denk vaak aan jou omdat ik destijds je Rice bordjes en bekers heb gekocht maar nu stuur ik je op zo’n moment extra hartjes in gedachten. Hang in there!
?
Lieve Maris,
Wat een verhaal. Life sucks sometimes….
Ik wens je heel veel sterkte met alles. Dit komt goed….
Liefs!
Sara
Herkenbaar Maris. Ik deel ook dingen over mijn scheiding (want ja het is werk en dat ging even wat lastiger) en dan vooral de dingen die bij mijzelf blijven. Hoe en wat delen brengt alleen maar ellende omdat iedereen meeleest. Net terug van mijn eerste single mom vakantie. Heel confronterend vond ik dat, ondanks het genieten. Hele dikke knuffel, you are not alone en als het straks allemaal achter de rug is geeft het gelukkig veel rust. Xx
Hey maris,
Heel veel sterkte in deze shitperiode. Een dikke digitale knuffel voor jou!
En wat knap dat je ook hierover schrijft.
Groetjes
Kim
❤️
Lieve Maris,
Veel sterkte voor jullie allemaal. ❤️
Liefs ?
?
Lieve Maris, Als je alle losse emoties, gebeurtenissen en gevoelens van het afgelopen jaar in kleuren zou weergeven en uiteindelijk bij elkaar zou optellen kwam er een bruingekleurde massa uit. Dat is de shit die het nú is, de shit waar je het mee moet doen. Verandering, liefde, twijfel, hoop, kracht, verdriet. Leegte ervaren maar ook overlopen, het moéten doorgaan terwijl je niet weet op welke weg…. Langzaam maar zeker zullen de kleuren zich weer van elkaar gaan scheiden, krijg je overzicht en steeds meer houvast. Geef jezelf alle tijd die nodig is om jouw eigen kleurenpalet samen te stellen. Ook de donkere kleuren mogen in jouw palet een plaatsje krijgen, die heb je nodig om diepte te creëren. Heel veel liefde en kracht Maris, voor allen. Dikke knuffelk?s, Birgite
Jezus, schrik ervan. Wat ontzettend lullig voor je. Dapper en kwetsbaar dat jij jezelf wederom mens toont.
Heel veel succes de komende tijd. Veel liefs, positiefs en knuffels vanaf de camping ?
Heel veel sterkte en een dikke knuffel.
Ik wens jou en je gezin veel sterkte!
Dat jullie er sterker mogen uitkomen 🙂
Heel veel sterkte!
Lieve Maris,
Ik wens jou en jullie alles toe wat ervoor zorgt dat jullie dit voor jullie zelf en de kids op de best mogelijke manier kunnen dragen. Heb het al eerder geschreven, maar ik vind het dapper dat je ook dit deelt en zo open. Het waarom, hoe, wie gaat niemand geen ene snars aan en het maakt me ergens boos dat het nodig is om dat zo expliciet te benoemen. Keep ur pretty head up. Liefs
Heel veel sterkte gewenst, dat is een hele verdrietige situatie…
Ach nee! Ik vind het oprecht superjammer voor jou/jullie! Ik ging onlangs ook na 7 jaar uit elkaar met mijn vriend…zeker niet de leukste periode maar ik denk niet dat het ‘verloren jaren’ waren…net zoals vriendschappen soms uitdoven deed onze relatie dat helaas ook. Hopelijk kunnen jullie er ook goed mee om en terugkijken op een mooie periode samen! De herinneringen blijven meestal wel mooi, eens de donkere filter van de break-up wat opklaart. Ik blijf alleszinds houden van je eigen stijl, natuurijk horen zo’n kutperiodes erbij…ik geef je een dikke knuffel en hoop mee mer jou dat alles goed komt in the end…voor jou én voor mij!! Xx
Ach, wat vreselijk verdrietig om dit te lezen. En wat stoer dat je zo eerlijk bent. Dat maakt je blog juist ook zo fijn om te lezen. Hou je taai en sterkte. Liefs, Astrid
Lieve Maris, wat ontzettend rot! En wat heb ik een bewondering voor je, dat je zoveel op de mooie dingen weet te richten, maar ook dat je dit deelt. Heel veel sterkte, voor jou, voor hem én voor jullie kinderen natuurlijk. *knuffel*
Wat een rotnieuws ? Heel sterkte voor jullie!
Het leven loopt niet altijd zoals je het graag zou willen of zoals je denkt dat het loopt… dat je, je behoorlijk sh*t voelt bij deze situatie is dan ook niet zo gek!
Doe rustig aan, neem de tijd en deel alleen wat je wilt delen.
x
Maris, dat vind ik verdrietig nieuws voor jullie allemaal. Hopelijk kunnen jullie er over een paar jaar op terugkijken als een goede beslissing. Sterkte voor de komende tijd.
Wat ontzettend verdrietig dat het over is. Heel veel sterkte de komende tijd. Hopelijk heb je snel weer je draai gevonden in de nieuwe situatie en gaat het zonnetje weer schijnen. Heel veel liefs! x
Nou Maris, ik las je blog al niet vaak meer de laatste tijd juist omdat dit enkel maar hoezee was en hoe mooi het leven wel niet was. Nu je wat persoonlijker schrijft ben ik weer geïnteresseerd en natuurlijk benieuwd hoe je je leven weer zult gaan oppakken. Been there done it, maar bij mij waren er geen kinderen en dat scheelt denk ik een hoop miserie. Ik wens je veel kracht en toch veel positiviteit en ik hoop dat je er uiteindelijk op een goede manier op kunt terugkijken. En ik vind het zeer dapper dat je het ook zo gewoon durft te schrijven!
Jeetje… ik schrok een beetje van je twitterberichtjes en vroeg het me daardoor al af, maar deze post had ik dus helemaal gemist. Sterkte!
Hoi Maris,
Zo af en toe gluur ik in je leven, via deze blog. Meestal om er vrolijk van te worden. Dit keer helaas niet. Jammer om te horen dat je door een kutperiode gaat. Zelf heb ik altijd veel gehad aan de muziek van Maria Mena, op ieder moment dat ik me kut voelde. Ze schrijft fantastische teksten en heeft een prachtige stem. Haar album ‘Growing pains’ past perfect in deze fase van je leven. En ik spreek uit ervaring; hij is hier al grijs gedraaid.
Mocht je overtuigd zijn en haar ook live willen zien (wat een aanrader is!); op 12 december staat ze in Paradiso. Luister haar album, huil uit en verbaas je over de kracht van haar teksten en stem. Het gaat je helpen! En ben je er klaar voor, luister dan weer eens naar een van haar eerdere albums, met heel veel songs waar je power van krijgt.
Veel sterkte gewenst en veel luisterplezier! Hopelijk doet het jou net zo goed als dat het mij altijd heeft gedaan!
Beste Maris,
Ik lees jouw mooie blog al een tijde af en toe, eerste keer dat ik hier een comment achterlaat, maar ik kan het niet laten om even te zeggen hoe knap en dapper ik het vind dat je dit deelt en dat je niet alleen een “goed nieuws show” ophangt, zoals zovelen (waar ik overigens ook begrip voor heb, je deelt online enkel wat je wil delen en dat is ieders goed recht). De schone schijn ophouden is zoveel makkelijker, maar eerlijkheid is zo en zoveel mooier, zeker in deze tijden van perfecte online levens vergt dat een stevig stel cojones. Ik vind het heel rot voor je maar je komt erdoor! Ik ga zelf ook door een (hele zware) scheiding, de tranen sprongen in mijn ogen toen ik jouw bericht las. Van dag tot dag doordoen, delen met vrienden en familie (en niet àlles alleen proberen te fixen uit schrik mensen lastig te vallen, zij die van je houden willen niets liever dan er voor je zijn op zo’n momenten) en focussen op alle dingen die wél mooi zijn in je leven is zo belangrijk voor jezelf en de kinderen. Maar iets doet me denken dat dat allemaal dingen zijn waar jij sowieso sterk in bent 🙂 Dikke knuffel!
Dank je wel voor je lieve reactie! Ik weet ook dat ik niet de enige ben (geweest of zal zijn) die dit doormaakt. En ik vind het fijn om van anderen te horen en merk ook echt dat er mensen zijn die het fijn vinden dat ik dit nu deel. Moet mijn weg en ‘toon’ er nog in vinden, maar wil dit zeker blijven doen. Ik wens jou ook heel veel sterkte in deze rottijd! Xx
Wat klote dat jullie relatie over is en dat het niet goed gaat met jou. Zoals ik op je insta al zei, je bepaalt zélf wat je wil delen en wat niet qua privé en je gevoel. Nu eerst de tijd nemen en voor jezelf en de kinderen zorgen. Heel veel sterkte met dit grote verdriet xx