Nooit meer moestuinieren…

Deze korte blogpost bestaat voornamelijk uit veel (trieste) foto’s en weinig tekst.
Het is eigenlijk vooral een reminder voor mezelf, dat ik komend voorjaar (wanneer het weer gaat kriebelen) op tijd mijn enthousiasme de kop indruk.

Ieder mens heeft zijn kwaliteiten en ik moet helaas gewoon accepteren dat ik geen groene vingers heb. Ieder jaar opnieuw stel ik me voor hoe tof het zou zijn om kilo’s groenten en fruit uit onze (best wel grote) achtertuin te oogsten, maar het zit er gewoon niet in.
It’s not happening. Not for me.

En dat is oké, want ik heb weer andere kwaliteiten.

Ieder voorjaar wanneer ik mijn winterdip overleefd heb, word ik aangestoken door het interwebs en mijn halve Facebook vriendenlijst die druk in de weer is met het kweken van stekjes: ‘Ik wil óók!!!’

Deze fase vind ik achteraf gezien ook het leukst. Het is namelijk heel wonderlijk om te zien hoe zo’n klein zaadje in een kiembakje uitgroeit tot een miniplantje. In gedachten visualiseer ik in deze fase dan al een grote dampende pan met verse tomatensoep, gemaakt van tomaten en basilicum uit eigen tuin.

Dus dit.

Zo’n lief en poepig klein stekje groeit uit tot een aardig plantje en mijn hoop wordt nog meer aangewakkerd.
Maar of ik nou een tomatenplant (of paprikaplant) in een (grote) pot op de vensterbank of buiten in de tuin heb geplant: zomaar opeens hangen ze er slap bij en sterven ze af.

Die beginfase vind ik dus het leukst. Maar alle adviezen op fora, in Facebookgroepjes en uit moestuintipboekjes ten spijt: het merendeel van mijn planten is halverwege het groeiproces of tegen het eind al overleden.

Die tigtal planten dagelijks nakijken en verzorgen is trouwens ook bijna een parttime baan. En dan voelt het dus ondankbaar dat je zo je best doet en die krengen alsnog voor je ogen kapot ziet gaan.

Ik heb afgelopen seizoenen geprobeerd zo’n dertig tomatenplanten te kweken, waarvan er maar enkele ook daadwerkelijk vruchten kregen, maar vervolgens ook al snel het loodje legden.
Bij lange na niet genoeg dus om tomatensoep van te maken 🙁

Kittens uit je moestuinbak of plantenpotten weren, is trouwens ook een halve dagtaak.
Wat voor mij ook een grote frustratie was: bladluis!

Bijna dagelijks ben ik in de weer geweest met verschillende soorten sprays en ik heb de bladeren zo vaak stuk voor stuk afgespoeld met een harde straal koud water, maar die luizen zijn hardnekkig en het was onbegonnen werk.

Beide vensterbanken in onze woonkamer staan vol met leuke gekleurde potten, maar het is niet leuk om maandenlang tegen slecht groeiende (of stervende) planten (met bladluis) aan te kijken.


Dolgelukkig was ik, toen er één hele paprika begon te groeien:

Eén paprika mensen, van de kleine twintig stekjes die ik heb geprobeerd in leven te houden.

paprikaplant

Hij werd rood, maar niet groter en ging kapot.

Niet alles wat ik heb geprobeerd dit jaar is mislukt, ik ben niet helemaal verbitterd en zuur.
Mijn peperplanten (zowel binnen als buiten) zijn namelijk best wel een klein succesverhaal:

Naast dat ik inmiddels al vele potten sambal zelf heb gemaakt, vind ik het ook echt een heel leuke plant. Deze ga ik volgend jaar dus zeker weer kweken!

Helaas is de mooiste en grootste peperplant (die van bovenstaande foto’s) inmiddels volledig vernield door onze kitten (uitgegraven, aangeknaagd, ondergepiest en gescheten, humpf…) maar buiten staat nog steeds een grote fiere peperstruik vol met rode pepers en ik heb ook nog een paar mooie kleintjes.

Verder ben ik ook een illusie armer door aardbeienplanten. Zowel het zelf kweken als een volgroeide aardbeienplant in leven houden is me dit jaar niet gelukt.
Ik heb ongeveer twee weken dagelijks een paar aardbeitjes kunnen plukken. Die waren superlekker, maar ik had toch gehoopt om er een heel seizoen van te kunnen oogsten.

Ik ga voor mezelf dus een agenda alert aanmaken om deze blogpost eind maart/begin april terug te lezen.
Note to self: koop heel veel kant en klare plantjes met gekleurde bloemen.
Dat is gezelliger om naar te kijken en staat leuker op je foto’s 🙂

Of jullie moeten nog een ‘Dit kan écht niet mislukken moestuinprojectje’ voor me weten?
Wie weet (wanneer ik deze desillusie een plekje heb kunnen geven) waag ik dan volgend jaar toch nog een kansje in alleen mijn moestuinbak en een paar potten op de vensterbank 😉

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Dit vind je vast ook leuk:

Laat een reactie achter

11 reacties

  1. Herkenbaar hoor! Op die peperplant na dan. Die heeft bij ons heel enthousiast pepertjes gemaakt terwijl al zijn blad afviel. Hij heeft iets wat lijkt op zwarte luis. Nou hebben we perfecte pepertjes waarvan ik me afvraag of we die nog veilig kunnen eten. 😉

    De AH moestuintjes waren ook een groot succes. Sommige planten zijn nog wel soort van groen. Wist je dat als je zonnebloemen geen ruimte hebben om te groeien, ze ombuigen en dan weer doorgroeien?

    1. Haha ja, dat weet ik: ik heb namelijk jaarlijks een achtertuin vol scheefgroeiende of gebogen zonnebloemen 🙂
      Zo zonde van die luizen! Dat maakt het inderdaad niet uitnodigend om zorgeloos je eigen oogst te durven proeven. Bij mij kregen alle planten binnen bladluis, buiten niet. Maar buiten ging vrijwel alles snel dood dus, behalve de peperstruiken 🙁 Ik houd het maar bij peperplanten en kleine bakjes tuinkers denk ik haha

  2. Jaaaa peperplanten zijn idd heel leuk!
    Waarschijnlijk heb je de vraag al gehad maar wellicht is de grond in je tuin vervuild of niet rijk aan mineralen? Misschien kun je je vraag posten op een permacultuur facebook groep?
    Ik vind het namelijk jammer dat het je niet lukt en gun je idd kilo’s zelfgekweekte groenten en fruit 😉

      1. Misschien een beetje late post hierop maar ooit gehoord van de Makkelijke Moestuin van Jelle? Even googlen en je komt het wel tegen. Zelfs mij lukt het dan om de boel niet af te laten sterven!
        Het is idd zo leuk om te doen.
        Mocht je dit lezen hoop ik dat je alsnog een keer een pan tomatensoep kunt maken?

        1. Hi! Van mij ook een late reactie, want ik zie je berichtje nu pas 🙂 De Makkelijke moestuin ken ik inderdaad. Ben vorig jaar verhuisd en dit jaar voor het eerst 2 grote moestuinbakken. Niet alles ging heel goed, maar ik kan wel eindelijk eens een flinke pan tomatensoep maken met mijn eigen oogst haha

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Hare Maristeit

maris maria renne

Hi!
Mijn naam is Maris Maria Renne en ik woon samen met mijn twee kinderen en dikke rode kater in het prachtige Haarlem.
Hare Maristeit is mijn kleurrijke, diverse en persoonlijke site, waar ik mijn passies en inspiratie met je deel. Je kunt mij ook inhuren als freelance content creator, voor blogposts op jouw website of het beheren van je socials.

Verder ben ik een gepensioneerd webwinkelier, vegetariër, shopaholic, 90’s Lover, retro-nerd en dol op city trips. Ik pimp graag kleding of meubels met kleur, printjes of confetti en kijk veel films en series. Ook ben ik gek op koken, goede koffie, rosé en comfort food.
Lees meer over mij >> >>

Webshop

Haarlem Tips

Toiletportret