Krolse Tijden, Kittige Tijden #10 ‘Hoe gaat het nu met…?’

kitten
Hoe fijn is het, wanneer je favoriete serie is afgelopen, als je na lange tijd verrast wordt met een bonusaflevering!?

Dat ons nestje kittens een heuse fanbase heeft, was me inmiddels wel duidelijk geworden, want ik krijg regelmatig vragen en berichtjes over de beestjes.
Het leek me daarom leuk jullie te verrassen met een update over de hoofdpersonages uit jullie favoriete soap, inclusief nooit eerder vertoond beeldmateriaal!

Oreo

De fluweelzachte zwarte kitten met het witte buikje, verliet deze zomer als eerste het nest.
Van haar nieuwe baasje kreeg ik afgelopen week deze foto’s:

kitten

Ze is nauwelijks veranderd en kijkt nog steeds net zo ‘verbaasd’ als altijd 🙂
Oreo heet nog steeds Oreo en ze woont in een groot en gezellig gezin, met veel (al wat grotere en lieve) kinderen en nog meer andere dieren.

De grote oude kater moest (na het overlijden van zijn maatje) even wennen aan zo’n kleine drukke kitten, maar inmiddels slapen ze ook gezellig samen.

Tofu & Sambal

Tofu (het gevlekte poesje) en Sambal (het rode katertje) zijn samen naar een nieuw gezin verhuisd. Dit vond ik wel erg fijn, dat ze elkaar nog hebben!

kittens

kittens

Toen ze nog bij ons woonden, trokken vooral Sambal en Badjak met elkaar op.
Tofu lag meestal tegen Oreo aan te slapen.
Superleuk om te zien dus, dat ze elkaar nu helemaal gevonden hebben!

kitten

kitten

Op bovenstaande foto vind ik Sambal echt op Badjak lijken: hij slaapt ook vaak met z’n mondje een beetje open en soms ook met zijn tongetje eruit.

kitten

Tofu & Sambal hebben nieuwe namen gekregen en heten nu: Luke & Leia. Vind ik supergrappig!
Ik houd van duo-namen zoals Ross & Rachel, Fred & Wilma en zo 🙂

kitten

Tofu was de mooiste kitten uit het nest en ik heb veeeeeeeel berichtjes gekregen van mensen die haar wilden hebben.
Ook vroegen mensen waarom wij haar niet zelf hielden, maar ik was gewoon vanaf dag één verliefd op de sullige en fluffy Badjak.

Even hebben we (ik) nog overwogen om zowel Badjak als Tofu te houden, maar dat was echt te druk geweest. Ik vind katten leuk, maar ik ben geen Crazy Cat Lady 🙂

kitten
Tofu (Leia) wordt alsmaar mooier. Haar vacht lijkt wel gemêleerd, nietwaar?! Ze is echt prachtig.
De nieuwe baasjes sturen me regelmatig té grappige foto’s, zoals deze:

kittens

Ik vind het zo schattig, zo lagen ze hier nooit samen!
Ook deze broer en zus maken het hartstikke goed dus in hun nieuwe onderkomen en voelen zich helemaal thuis.

Ze wonen in een groot huis met een flinke lap grond en twee lieve kleine kindjes. Gelukkig hebben wij de kittens helemaal peuterproof afgeleverd en waren ze het dus al gewend om als speelgoed gebruikt te worden 😉

Badjak

Zoals ik al schreef, was ik meteen vanaf de eerste dag smoorverliefd op Badjak.
Nadat zijn broertje Sambal het nest verlaten had, heb ik getwijfeld om hem een andere naam te geven.
Sambal & Badjak vond ik leuk klinken samen, maar over ‘alleen Badjak’ was ik niet zo zeker.

kitten

Maar hij doet zijn naam eer aan: Badjak is namelijk de zoetste sambalsoort en onze Badjak heeft net als alle sambalsoorten ‘pit’ maar hij is ook zoooo zoet!
Het is echt een superlief knuffelbeest en je ziet gewoon aan zijn oogjes dat hij lief is.

kitten

kitten

Hij komt ons altijd opzoeken en ligt dan in de meest vreemde houdingen tevreden te knorren en spinnen.

kitten

Vaak ligt of zit hij op de vensterbank te wachten als wij niet thuis zijn. Het is dan net een puppy die helemaal blij op je af komt rennen wanneer je binnenkomt, zo schattig!

Ik ontvang dagelijks pakketjes en pak deze pas uit wanneer dit zonder grijpgrage peuterhandjes kan. Volkomen zinloos, want tegenwoordig is Badjak er als de kippen bij om met de dozen en het verpakkingsmateriaal te spelen.
Dit betekent dus dat ik dagelijks een kilootje versnipperd karton en vloeipapier bij elkaar moet vegen.

Tot een paar weken geleden, was zijn favoriete hobby: mijn planten slopen.

Er zijn nog steeds genoeg planten om te slopen, maar hij laat ze nu met rust #afkloppen
Ook vind ik sinds een paar weken nooit meer ergens een drolletje, dus ik denk/hoop dat hij nu eindelijk écht helemaal zindelijk is!

Badjak is dus een lieve knuffelkont en ik merk dat ik dit toch wel heb gemist.
Onze vorige poes (van wie wij vorig jaar afscheid namen) was ook zo’n heerlijk kroelbeest en Couscous is dit niet. Couscous komt wel bij je liggen of naast je, maar Badjak dwingt je echt tot knuffelen en aaien.

Voor mij is dit de eerste keer dat ik een kitten heb en ik vind het ook superleuk dat mijn dochter met hem samen opgroeit.
In het begin was ik wel eens bang dat ze hem per ongeluk pijn zou doen (peuters staan nou eenmaal niet bekend om hun beheersing van fijne motoriek…), maar dit gaat gelukkig allemaal goed.

Badjak vindt ook alles best en laat zich door haar in een pannetje of de magnetron van haar speelgoedkeukentje proppen en hij wordt ook door haar rondgedragen in een tas.

Zij is echt stapelgek op hem en wanneer ik haar ophaal van het kinderdagverblijf is dit ook één van de eerste dingen die ze zegt: ‘Naar Badjak toe!?‘.
Ook is het té grappig om haar ‘Badjak’ te horen zeggen en is zij al zo aan deze naam gewend, dat we het maar lekker ongewijzigd hebben gelaten.

Mamapoes Couscous

Met Couscous is het altijd goed gegaan bij ons thuis. Het is een eigenzinnig, maar geduldig en lief beest.
Zo heeft ze mijn peuter altijd ‘gedoogd’ maar ze vindt het niet tof om opgetild te worden en ze is ook niet erg knuffelig.
Maar dat is oké en stiekem houd ik wel van haar ‘Dat bepaal ik zelf wel’-blik:

Dit was totaal anders tijdens haar zwangerschap, want toen leek ze wel aan mij vastgelijmd en was ze extreem aanhankelijk en zat ze zelfs zielig huilend voor de deur als ik op het toilet zat.

In het begin moest ik erg aan haar wennen.
Haar voorganger was een hoogbejaard lui beestje dat ik bij wijze van spreken naar de voederbak moest dragen. Couscous doet héél erg haar eigen ding, gaat graag en vaak naar buiten, is supersnel en lenig.

Ik vond (en vind) haar regelmatig in de pedaalemmer of bovenop een kast en inmiddels heb ik mezelf aangeleerd om een kamer eerst driedubbel te checken voordat ik de deur achter me dichtdoe én om vuilniszakken metéén weg te brengen.

En serveer ik haar eten niet snel genoeg, dan rent ze naar buiten en springt ze de schutting over om de buurpoes te terroriseren…

kitten

Couscous en Badjak samen gaat ok-ish.

Niet supergoed helaas, maar ze lijken geen stress van elkaar te ondervinden.
Ze liggen wel vaak samen op de bank, maar niet meer innig verstrengeld of dicht tegen elkaar aan zoals in het begin toen ze samen waren.
Badjak zoekt Couscous wel regelmatig op, maar Couscous negeert hem meestal.

 

Gisteren is Couscous gesteriliseerd.
Ik moest haar om 09:00 nuchter naar de dierenarts brengen en dit was nog best een uitdaging.

Couscous slaat nooit een maaltijd over, dus toen haar ontbijt uitbleef, is ze naar buiten geglipt om het voedsel van de buurpoes te jatten. Ik moest haar dus lokken door te schudden met een blikje voer en vervolgens keek ze me DOOD omdat ze niets kreeg.

Daarna sputterde ze natuurlijk flink tegen toen ik haar in het mandje wilde stoppen (waar Badjak gezellig in lag te spelen, zucht…) en moest ik met klotsende oksels, een zingende peuter in de kinderwagen en een jankende poes in de dierenmand naar de praktijk van de dierenarts wandelen (die zit gelukkig om de hoek).

roze dierenmand

Ik had op Instagram Stories en Twitter wat plaatjes gedeeld en kreeg vragen over het roze dierenvervoermandje: deze kocht ik voor een habbekrats bij de Action.
Ik weet niet meer hoeveel het heeft gekost, volgens mij 7 of 8 euro en hij was verkrijgbaar in verschillende kleuren.

Rond 11:00 kwam ze uit de narcose en om 15:30 was ze genoeg bijgekomen om weer naar huis te mogen.
De wond valt me alleszins mee: er is nauwelijks een litteken zichtbaar, de hechtingen zijn onderhuids en ook de plek waar vacht is weggeschoren is maar minimaal.

We moeten nu in de gaten houden of ze er niet teveel aanzit en ze moet zoveel mogelijk binnenblijven. Dit laatste is lastig, want Couscous houd je nou eenmaal niet binnen als ze dit niet wilt 🙂

Ze lijkt het op zich goed te maken. Ze slaapt veel, maar is wel erg humeurig (can’t blame her). Ze gromt naar ons en vooral naar Badjak. Ze eet weinig/nauwelijks en gisteren heeft ze gebraakt na een paar slokjes kattenmelk.
Ze krijgt nu 4-5 dagen pijnstillers die ik in haar mond moet spuiten. Dit deed ik gisteren voor het eerst en dit vond ze niet cool (grommen en blazen). Maar vanmiddag liep ze weer haar vaste rondje door de tuin en sindsdien slaapt ze rustig op de bank.

Ik hoop dat de fans het leuk vonden om een update te lezen!
Op Instagram (@hare_maristeit) deel ik vaker foto’s en filmpjes van Badjak via Instastories en ook op Twitter (@MarisMariaRenne) deel ik regelmatig updates over het wel en wee van onze beestjes.
Je kunt me dus daar volgen als je het leuk vindt om ze vaker te zien, want de poezensoap is dan nu écht afgelopen 😉

Iets gemist uit de soap ‘Krolse Tijden, Kittige Tijden‘?
Lees en kijk alle afleveringen terug:

Aflevering 1: Schaamteloze stoeipoes…
Aflevering 2: We zijn zwanger!
Aflevering 3: Zwangerschapsupdate: de laatste loodjes!
Aflevering 4: De kittens zijn geboren!
Aflevering 5: De Kraamtijd.
Aflevering 6: Gender Reveal
Aflevering 7: Trial & TERROR
Aflevering 8: Bye Bye Oreo….
Aflevering 9: The End…

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Dit vind je vast ook leuk:

Laat een reactie achter

12 reacties

  1. Wat is dit toch een heerlijke soap. Was er ook maar een kattensoap op TV dan zou ik die zeker kijken. Fijn dat Couscous het goed maakt na haar sterilisatie. En Badjak neemt inderdaad hele mooie en bijzondere houdingen aan, haha!

  2. Super leuke update! Wat een lieve foto’s allemaal weer zeg! Badjak vind ik ook wel echt een schatje zoals je het vertelt en laat zien. Lijkt me heerlijk een kat in huis!

  3. Aaaaaah, wat een verhaal. Ik heb het aandachtig – en dat terwijl ik helemaal GEEN tijd heb – uitgelezen. Te lief om de foto’s te zien van de kleintjes op en in elkaar (hilarisch). Gek genoeg vind ik het ook een tikje moeilijk om de fotootjes van de katjes te zien. Wij hebben een tijd geleden een poesje gehad die vlak voor haar derde verjaardag is overleden (hartfalen). Die bewuste avond (of was het nu nacht) zijn we naar het dierenziekenhuis in Utrecht gegaan en overwoog ik serieus een operatie. Kon mij niet schelen of dat nu duizenden euro’s zou kosten of niet. Maar dat deden ze niet. Na heel veel verdriet en jaren wachten namen we de stap naar een ander katje. Het werd een heel lieve kater (ook als kitten gekregen van de fokker). Ik dacht van te voren: ik laat hem nooit meer zo dicht bij mij komen. Dan kan ik ook niet meer zóveel verdriet hebben als er wat gebeurt. Maar … je voelt ‘m al. Ik was gek op hem. Een en al liefde voor het beestje. Hij overleed vlak ná zijn derde verjaardag (FIP). Ook daar hebben we tot weet ik veel wanneer in de kliniek gehangen, maar er kon niets worden gedaan. Man, wat een verdriet. Dus eer ik weer een poesje / katje durf te nemen? Al zou ik het heel goed vinden voor een klein kindje om op te groeien met een huisdier.

    1. Dat heb je wel eens eerder geschreven ja in een reactie: zo zonde en zielig! Kan me heel goed voorstellen dat dit je ervan weerhoudt om opnieuw een kat in huis te nemen.
      Na het overlijden van onze zeer geliefde hoogbejaarde vorige poes, riep ik ook heel hard: NOOIT MEER een huisdier. Maar toen hadden we in recordtijd weer muizen en adopteerden we Couscous. Zij kwam op ons pad en dit voelde meteen goed. We moesten haar nog laten steriliseren, maar de natuur was ons voor 🙂 Dat ik nu een redelijk jonge moederpoes én een kitten zou hebben, had ik ook nooit gedacht.

      Stiekem gaat mijn voorkeur nog steeds naar een al wat ouder beestje (dit schrijf ik nadat Badjak 1) mijn mooie bos bloemen kapot heeft geknaagd en 2) de inhoud van deze vaas over de tafel heeft gegooid, waarop mijn zorgvuldig gesorteerde administratie lag en dat nu dus op de verwarming ligt te drogen).

      Maar het is heel bijzonder en superleuk om te zien hoe Norah met Badjak omgaat, het is echt ‘haar huisdier’ en ze is zo gek op hem! Vond het destijds vreselijk hoeveel verdriet mijn zoon had na het overlijden van onze vorige geliefde Omapoes, maar helaas is dit ook iets wat bij het leven hoort.

      Ik denk dat je vanzelf wel aanvoelt wanneer je er klaar voor bent en misschien is dat ook wel nooit. Als het zo moet zijn komt er een poesbeest op je pad en weet je het meteen 🙂 Toen wij na de eerste muizenplaag twijfelden over wel of niet weer een kat, passeerden ook meerdere poezen de revue, maar bij niet één had ik een goed gevoel. Bij Couscous (extreem eigenwijs mormel dat bijzonder arrogant uit haar ogen kijkt) wist ik meteen: ‘Jou zie ik voor me bij ons thuis!’.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Hare Maristeit

maris maria renne

Hi!
Mijn naam is Maris Maria Renne en ik woon samen met mijn twee kinderen en dikke rode kater in het prachtige Haarlem.
Hare Maristeit is mijn kleurrijke, diverse en persoonlijke site, waar ik mijn passies en inspiratie met je deel. Je kunt mij ook inhuren als freelance content creator, voor blogposts op jouw website of het beheren van je socials.

Verder ben ik een gepensioneerd webwinkelier, vegetariër, shopaholic, 90’s Lover, retro-nerd en dol op city trips. Ik pimp graag kleding of meubels met kleur, printjes of confetti en kijk veel films en series. Ook ben ik gek op koken, goede koffie, rosé en comfort food.
Lees meer over mij >> >>

Webshop

Haarlem Tips

Toiletportret