Couch Potato verlaat de bank DEEL 2: De ZURE Appel…..

maris-fitness
Het is nu zo’n zeven weken geleden dat ik besloot om niet langer Beyoncé de schuld te geven van mijn mentaliteitsprobleem.
Ik had al ruim twaalf jaar geen sportschool meer van binnen gezien, maar ik heb mezelf van de bank gesleept en verplicht om drie keer per week onder begeleiding van een coach te gaan trainen.

De deal die ik maakte was: twee keer per week trainen MOET en als ik drie keer ga, dan ben ik bovengewoon fantastisch.

Ik kan je zeggen: deze appel was ZUUR. Er waren zoveel dingen waar ik tegenop zag voordat ik met gebogen hoofd naar de sporschool sjokte. Dingen als pijn, zweet, stank, moe, geen zin, fitte slanke en mooie mensen die mijn uitzicht verpesten en harde stomme muziek. Maar ik heb het allemaal ondergaan en ik leef nog.

Nog steeds heb ik geen billen zoals JLO en er is ook nog geen noemenswaardig gewichtsverlies meetbaar. Wel heb ik een aantal kleine veranderingen en verbeteringen opgemerkt. Vandaag deel ik wat punten met jullie die ik moeilijk en vervelend vond, maar ook dingen waar ik blij verrast mee ben. Want die zijn er ook, heus!

Naar de sportschool!
De zure appel + de eerste positieve uitwerkingen…

Ik begin iedere sessie met een warming up op de crosstrainer en de eerste paar keren dacht ik dat ik doodging. Van binnen moest ik huilen en besloot ik om zometeen ‘even naar het toilet te gaan’ en nooit meer terug te komen.
Jammer dan dat ik al drie maanden abonnementsgeld heb betaald en mijn aderen zullen in de komende jaren ongetwijfeld dichtslibben, maar dit overleef ik niet.

De eerste paar keren hield ik zes minuten op de crosstrainer nauwelijks vol. Ook kon ik niet terugpraten wanneer mijn coach iets aan mij vroeg, omdat ik helemaal buiten adem was. Als ik dan trillend van het apparaat afstapte, kon je mijn shirt uitwringen en gutste het zweet van mijn voorhoofd.

Nu sta ik 18 minuten op de crosstrainer, stap ik er niet meer trillend af en ben ik lekker opgewarmd. Ik denk dat mijn inmiddels niet meer extreem zichtbare zweet nu ook naar bloemetjes ruikt, net als dat van Beyoncé.

maris-sport

Op al die cardio apparaten, moet je dus je gewicht invoeren en dat vind ik niet leuk, omdat het cijfertjes zijn waar ik me niet prettig bij voel. Dat het na al die weken nog steeds vrijwel dezelfde cijfertjes zijn, vind ik ook niet leuk of erg motiverend. Maar hee: spieren zijn zwaarder dan vet, nietwaar?

Wel kan ik inmiddels op ieder apparaat nu een hoger niveau en een langere tijdsduur invoeren en dat vind ik wel cool en motiverend om te ervaren. Wanneer je door het pittigste stukje van zo’n cardio oefening heengaat, bedenk ik dat ik zes weken geleden doodging na slechts zes minuten en op een lager niveau. Ik ben echt benieuwd wat ik over zes weken al zou kunnen!

Ditzelfde geldt voor krachttrainingen. Op sommige apparaten schaamde ik me echt rot dat ik met een rood hoofd moeite had om tien kilo vooruit te duwen bij een borstspieroefening. Het geeft een kick om opeens zonder hoorbaar te kreunen en steunen vijftien kilo te kunnen duwen!

Ik moest laatst ontzettend haasten voor een afspraak waar ik bijna te laat zou aankomen. Ik fietste sneller dan ooit en kwam niet buiten adem, zeiknat van het haastzweet en zelfs netjes op tijd aan. Dit was een nieuwe gewaarwording voor mij!

Seth merkte al na een paar weken op dat ik niet meer iedere dag klaagde, zuchte of steunde over nekklachten, rugpijn of vermoeidheid. Sindsdien ben ik erop gaan letten en merk ik inderdaad dat ik me fitter en sterker voel!
Overigens kon ik mij dit de eerste week (die het zwaarst was) niet voorstellen. Vooral na die eerste twee trainingssessies was ik zo doodop, had ik onbeschrijflijke spierpijn (o-ve-ral) en veel hoofdpijn. Ik vroeg me toen echt af waarom ik eraan begonnen was en of het ooit ‘fijn’ zou gaan voelen.

top-knotBron: NSMBL.nl

Ik zie er dus niet uit op de sportschool en daar heb ik af en toe best moeite mee.

Vraag me niet waarom, maar zodra ik eenmaal bezig ben, moet ik non-stop gapen en dit ziet er heel lui, ongeïnteresseerd en stom uit. Ik kan het niet verbergen en ik kan het ook niet onderdrukken. Vreselijk!
Het afgelopen jaar heb ik ook een aantal yogalessen gevolgd en hier had ik dit ook. Ik ben me dan heel erg bewust van het feit dat ik keihard sta te gapen op een plek waar iedereen lekker actief bezig is.

Ik zweet, mijn haar zit slierterig en stom en mijn hoofd is rood. Make-uppen heeft geen zin en ik vraag me echt af hoe die pretty fitgirls dit toch doen… Een beeldige knot die lekker nonchalant oogt en make-up dat niet van hun wangen recht in hun decolleté druipt. HOE dan?!
Dit is moeilijk te verkroppen voor iemand zo ijdel als ik, die vrijwel nooit zonder hakken, leuk jurkje en lipstick de deur uitstapt.

Ik heb de eerste weken in een stom oud kloffie gesport, want ik wilde en durfde niet te investeren in mooie sportkleding. Stiekem was ik toch een beetje bang dat ik het niet vol zou houden. Nu heb ik mijn eerste échte sport outfit gekocht en ik ben er zoooo blij mee:

sporty-outfit
Ik voel me al meteen minder stom en lelijk dan in mijn verwassen oude shirt en zwangerschapslegging <kuch>
Overigens kan ik je zo’n positielegging wel aanraden, want die kun je lekker hoog over je buik heentrekken en tijdens bepaalde oefeningen heb je dan geen blote buik.

Oefeningen voor de spiegel zijn ver-schrik-ke-lijk confronterend. Als ik gewoon rechtop sta voor de spiegel, voel ik me best oké. Ik vind mezelf niet lelijk of dik. Maar dan moet je bukken, springen en kettlebells tillen en als je dit jezelf in spiegelbeeld ziet doen: it’s not pretty.
Het is niet leuk om te zien dat je bepaalde oefeningen niet soepel kunt doen, dat het je veel kracht kost of dat zich door een bepaalde houding of beweging ergens rollen/rolletjes vet vormen.

Nog steeds vind ik dit soort oefeningen superk*t, maar ik zie en voel wel dat het beter gaat en dat ik langzaamaan sterker word.

De meest vreemde gewaarwording tot nu toe: op dagen dat ik niet kan of hoef te sporten, bekruipt me soms het gevoel dat ik iets ‘moet’ doen of dat het zonde is als ik alleen maar achter mijn PC zit die dag.
De horror: ik heb met die zenuwachtige gedachte in mijn achterhoofd al badkamertegels geschrobt en de koelkast en keukenkastjes gesopt. Very unlike me…

Overigens ben ik echt niet heel stoer en is het roer nog niet ‘om’.
Vorige week ging het namelijk gruwelijk mis en moest ik mezelf een flinke schop onder mijn kont geven.

Wordt vervolgd in ‘Couch Potato verlaat de bank Deel 3’. Lees HIER Deel 1 terug.

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Dit vind je vast ook leuk:

Laat een reactie achter

23 reacties

  1. Applaus voor jou!
    Zie je wel dat jij goed bezig bent met sporten……
    Leuk jij nu je mooie sportoutfit had geshopt.
    Fijn dat het makeuploos kan.

    Ga zo door Xoxo

  2. Oh jawel hoor: hartstikke stoer dat je volhoudt. Ik ben sinds een aantal maanden ook veel meer gaan sporten en merk ook dat het vooral leuk is om die verbetering te merken. Nu kan ik opeens bij yoga al bijna helemaal zelf in de hoofdstand komen!

    1. Wat knap, dat kan ik niet hoor 🙂 Ik hoop vooral dat het een gewoonte gaat worden. Kan me vooralsnog niet voorstellen dat ik het ooit echt leuk ga vinden, maar als ik het maar niet verschrikkelijk haat en de voordelen mag/zal ervaren.

  3. Ik vind jouw sportoutfit heel gaaf! Maar zo een positielegging klinkt ook heel goed. Ik heb heb er nog wel een paar in mijn kast liggen maar dacht eerder dat ik ze nodig zou hebben tijdens een kerstdiner of zo 😉

    Knap werk hoor! Keep up the good work.

  4. Goed bezig Maris! Ze zeggen wel dat zitten het nieuwe roken is (O_o). Dus bewegen is zeker een van de beste dingen die je voor je gezondheid kunt doen, ook al is het niet direct leuk. Ik wandel de afgelopen maanden minstens 1 uur per dag en heb daardoor minder pijn, voel me fitter. En tja dat rode hoofd in de sportschool is zo herkenbaar! Ik heb het bij de minst of geringste inspanning, hoe goed mijn conditie ook is. Bedenk maar dat je in ieder geval een goede doorbloeding hebt 😉

  5. Je sportkleding is zó gaaf!! Ik vind het zo lastig om léuke sportkleding te vinden. Waar heb jij het gekocht? En HA, die foto van de bun!! So true.

    Je moet niet te onzeker zijn over jezelf hoor. Als ik je beschrijvingen lees dan zou ik bijna denken dat je 3x zo zwaar bent. (Maar ik ben net zo schuldig hoor, in mijn hoofd ben ik ook 3x zo zwaar als dat anderen mij waarschijnlijk zien. Maar als je maar weet, ik vind je al zo mooi en slank. Gewoon die paar kilootjes er nog afhalen voor jezelf, maar niet omdat het nodig is<3)

    1. Oh enne, je moet maar zo denken. Ook al ben je maar 1 x geweest om te sporten in een week, je verslaat diegene die op de bank zit! (Dat zei mijn WW-coach altijd en daar moet ik vaak aan denken.)

    2. Wij vrouwen zijn ook allemaal hetzelfde ? raar volkje zijn we.
      Vandaag zei iemand die ik al heel lang niet had gezien tegen mij dat ik zo slank was en ik was zowel gevleid als ongemakkelijk. Super dat een objectief iemand dat zegt, maar het kwam niet overeen met wat ik voel/vind.
      Ik heb mijn nieuwe kloffie bij de Primark gescoord!

  6. Inderdaad als je recht tegen de spiegel staat is er niets aan de hand maar wanneer je op een matje ligt als een aangespoelde walvis voel je je minder mooi! maar mooie sportkleding helpt inderdaad wel enorm!

  7. Respect hoor! Ik herken zo wat je schrijft, dat het angstzweet mij al bijna uitbreekt 😉
    Ik zou ook zo graag meer willen sporten én meer zin hebben om te sporten, maar waar haal je de tijd vandaan? Vertik het om er oppas/opvang voor te moeten fixen en thuis een online programma volgen lukt ook niet als ik de bende speelgoed zie die opgeruimd moet worden, wasjes die op me wachten, eten dat gemaakt moet worden, kids die om aandacht vragen etc. Voorlopig houd ik het dus maar bij mijn avondje baantjes trekken in het zwembad en die ene les crossfit per week (waar ik dus bezweet met rood hoofd dat bijna uit elkaar barst en sliertig zweetkapsel de mooiste mannen zonder centje pijn zichzelf tig keer zie optrekken)… Een fitgirl ga ik nooit worden, als ik maar zonder te hijgen met mijn kids mee kan rennen en het liefst ook een beetje leuk figuur er aan over houd (ga nou weg post-zwangerschapsbelly).

    1. Ja, tijd…. hier ga ik nog op in, een volgend artikel ?
      Ik heb ook veel thuis geprobeerd (wij hebben halve fitness aan huis!) maar voor mij werkt het niet. Geen motivatie, druk, zin, teveel afleiding….

  8. Dat gapen had ik ook, bij mij was het dan zo dat ik te weinig had gedronken en/of gegeten! Mijn oor klapte dan ook heel de tijd open (als je snapt wat ik bedoel). Misschien een tip!

  9. Sterk zeg! Amai!
    De grootste motivatie om te blijven sporten vind ik is dat ik merk dat mijn lichaam meer aankan. Het veranderen van dat lijf speelt nog het minste mee, vind ik uiteindelijk.
    En dan heb ik het nog niet over het mentale dat erachter zit gehad.
    Oh, en die fancy dames met de altijd mooi zittende knotten? I don’t het it either. Ik zie er als een friggin’ trol uit tijdens het sporten. Inclusief het trollenkapsel.

    1. Hoe lang ben je al bezig en merk je al wel veranderingen aan je lijf?
      Ik nog niet, maar merk wel dat ik sterker/fitter word en mentaal doet het zeker wat met me! En oh my: ik heb dus best veel schoongemaakt op dagen dat ik niet ben gaan sporten 😉 Hopelijk ga ik er ook minder als een trol uitzien, naarmate ik het sporten al langer volhoud 🙂

      1. Ik ben nu om en bij de 2 jaar bezig. Het eerste jaar merkte ik lichte veranderingen op aan m’n lijf, eens dat eerste jaar voorbij was kwamen ze echt wel duidelijk door (think: tight ass 😀 )
        Maar dat is ook wel afhankelijk van persoon tot persoon, de ene merkt vrij snel veranderingen, de andere moet er een jaartje op wachten. Geduld is een schone deugd zeggen ze altijd 😀

        1. Ik hoop toch stiekem dat ik snel wat zie. Het is fijn om te merken dat ik minder klachten heb en dat mijn uithoudingsvermogen beter wordt, maar een kleine beloning om de motivatie erin te houden zou toch fijn zijn 😉

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Hare Maristeit

maris maria renne

Hi!
Mijn naam is Maris Maria Renne en ik woon samen met mijn twee kinderen en dikke rode kater in het prachtige Haarlem.
Hare Maristeit is mijn kleurrijke, diverse en persoonlijke site, waar ik mijn passies en inspiratie met je deel. Je kunt mij ook inhuren als freelance content creator, voor blogposts op jouw website of het beheren van je socials.

Verder ben ik een gepensioneerd webwinkelier, vegetariër, shopaholic, 90’s Lover, retro-nerd en dol op city trips. Ik pimp graag kleding of meubels met kleur, printjes of confetti en kijk veel films en series. Ook ben ik gek op koken, goede koffie, rosé en comfort food.
Lees meer over mij >> >>

Webshop

Haarlem Tips

Toiletportret