1979

Op 15 april 1979 (Eerste Paasdag) zag ik tijdens het Paasdiner (omstreeks 17:30) het levenslicht in de mooiste stad van het zuiden: Breda.
Oké: Den Bosch is óók mooi, maar ik ben niet objectief.

Moving on…

Vandaag blaas ik dus 38 kaarsjes uit en mijmer ik even hardop over deze prachtige leeftijd, het jaar 1979, enkele beroemde leeftijdsgenootjes en wat levenslesjes die ik in de loop der jaren heb geleerd en zo.

Want dit doe ik eigenlijk ieder jaar wel in de aanloop naar mijn verjaardag: mijmeren.
Sorry alvast, je bent gewaarschuwd: niet alle punten die ik in deze post opsom zijn heppiedepeppie en soms zijn ze ook een beetje melancholisch.

Komt ‘ie:

Ik vind 1979 eigenlijk maar een stom en onhandig geboortejaar.
Als je in 1980 geboren bent, is terugrekenen namelijk véél makkelijker.
Bijvoorbeeld: ‘Hoe oud was jij in 1996?’
Makkelijk: 96 min 80 = 16.
Een stuk eenvoudiger dan ’96 min 79′.
Zeker voor iemand met Dyscalculie (yep: me).

Ik vind het altijd irritant als mensen mij vanwege mijn geboortejaar een ‘Seventies Child’ noemen. Ik droeg namelijk nog luiers in de jaren 80 en heb niets (mode-)bewusts van de 80’s meegekregen, laat staan de 70s.
Geen schoudervullingen of poedelpermanentjes voor mij dus en ik was een jonge tiener in de 90’s. Maar dat zou je niet denken, als ik zeg dat mijn geboortejaar 1979 is, wat gewoon (in mijn dyscalculische hoofd) 10 jaar ouder klinkt dan 1980.
Leuk detail: ik heb nu echt een zwak voor muziek uit de 70’s en heb dus helemaal niets met de 80’s 🙂

Drie maanden voordat ik ter wereld kwam, werd op 16 januari 1979 de Amerikaanse R&B-zangeres Aaliyah geboren.
Zij stierf in augustus 2001 na een vliegtuigongeluk, toen wij dus allebei nog maar 22 jaar oud waren. Dit maakte destijds diepe indruk op mij. Ze was zo mooi, zo getalenteerd en ik bewonderde haar.

Maar… mensen van onze leeftijd gaan toch niet dood?

❤ De dood van Aaliyah in 2001 was niet de eerste keer dat ik geconfronteerd werd met onsterfelijkheid.
Toen ik 19 jaar oud was, raakten een paar van mijn vrienden betrokken bij een ernstig auto-ongeluk, waarbij twee van hen (op 18 en 20-jarige leeftijd) zijn overleden.
Het idee dat zij nu inmiddels alweer bijna 20 jaar dood zijn, vind ik soms nog steeds onwerkelijk.
Ook toen ik eind twintig en begin dertig was, heb ik een paar keer meegemaakt dat leeftijdsgenoten kwamen te overlijden.

Als ik nu soms mopper over het feit dat 38 toch wel ‘een beetje oud’ is, dan denk ik terug aan de mensen die ik heb gekend en die veel te vroeg en op belachelijk jonge leeftijd zijn gestorven.
Zij hebben zich niet druk mogen en kunnen maken over studies, hypotheken of wel of geen kinderen mogen/kunnen krijgen.

Soms moet ik hier even aan terugdenken om te relativeren: het merendeel van mijn shit = luxeprobleempjes en de rimpels of lijntjes waarover ik mekker zijn souvenirs.

Ik ben er nog.
Ik ben gezond en ik leef.

 

❤ Soms krijg ik geschokte reacties van mensen, als ze mijn leeftijd horen.
Ik weet dat ik het als een compliment moet opvatten als ze zeggen: ‘Oh écht, ben jij AL 38?!?!’ maar ik vind het toch een beetje ongemakkelijk.
Het klinkt stiekem namelijk een beetje als: ‘Oh wow, je ziet er eigenlijk nog best goed uit voor iemand die eigenlijk al op sterven na dood is!’

❤ Over onzekerheid gesproken, dit ben ik als 20-jarige:

Als ik nu in een tijdmachine kon stappen en mezelf kon toespreken, dan zou ik mijn 20-something self een flinke mep in het gezicht geven en zeggen:

“Houd je bek. Maar dan echt: shut the f*ck up.
Onzeker over een kilootje? Over 18 jaar ben je nog veeeeeele kilo’s zwaarder mwuahahaha! En weet je wat striae is?
En ben je o
ntroostbaar door een klootzak die je hart gebroken heeft?
Oh sweety, darling, honey: je gaat nog zooooveel klootzakken ontmoeten 🙂 “

❤ Ik wil niet neerbuigend doen over liefdesverdriet: wanneer je dit voor het eerst meemaakt (ongeacht je leeftijd) is dit echt extreem heftig en kun je niet geloven dat je dit óóit zal overleven.

Ik heb ook gedacht dat ik never nooit niet in mijn leven ooit een perfect match zou vinden of ooit écht gelukkig zou worden.
Maar door vallen, opstaan, schade en schande word je in de loop der jaren toch wat wijzer. En in dit opzicht zou ik echt geen 28 of 18 jaar meer willen zijn en ben ik blij dat ik nu 38 jaar oud ben.

Dat wil niet zeggen dat ik niet heart broken zou zijn als mijn (voor mij op dit moment nu) perfecte leventje kapot zou gaan, maar ik weet inmiddels wel door ervaring dat je uiteindelijk alle hartzeer een keer een plek leert geven, dat tijd daadwerkelijk wonden heelt en dat het leven doorgaat: pijn of geen pijn: the show must go on.

Foto’s: Me & 30-something birthdays

❤ Ik ben wel vaker vlak voor, na of tijdens Pasen jarig. Nu vind ik dit prima en soms ook wel lekker praktisch, maar als klein kind vond ik dit maar stom. Ik vond het niet leuk als ik bijvoorbeeld chocolade paaseitjes kreeg met mijn verjaardag, want: ‘IK ben jarig en niet die stomme haas.’

Dit jaar vind ik het bijvoorbeeld super relaxt dat er extra veel en tof kant en klaar party food te koop is in de supermarkt. Ik heb al kruidenboter in de vorm van een kippetje gescoord en yummy kaasplankjes die je de rest van het jaar niet in deze samenstelling en voor zo’n voordelig prijsje kunt kopen.

Mijn zoon is jarig tussen Kerst en Oud & Nieuw. Toen hij als kleuter aangaf dat hij wilde dat de kerstboom wég zou zijn op zijn verjaardag, begreep ik dit door mijn eigen kinderpaastraumaatje dan ook volkomen.
Ik haalde dan ook braaf ieder jaar op 27 december alle Kerstdecoraties weg, zodat hij op zijn verjaardag solo kon schitteren in de spotlight, met slingers en confetti.
Ook drukte ik visite destijds op het hart: ‘GEEN cadeautjes inpakken in restjes kerstpapier en géén nieuwjaarswensen bij het afscheid!’
Nu heeft hij gelukkig een leeftijd dat dit allemaal wél prima samen kan: thank God.

❤  Op 12 januari 1979 werd De Kindertelefoon opgericht.
De Kindertelefoon is een organisatie van vrijwilligers die het belangrijk vinden dat er een plek is waar kinderen en jongeren hun verhaal kwijt kunnen. Een prachtig initiatief dat ik nog steeds een warm hart toedraag en waar ik als puber ook wel eens gebruik van heb gemaakt. Ik hoop dat ze nog lang zullen bestaan.

❤ Op 30 maart 1979 werd de Amerikaanse zangeres Norah Jones geboren. Per toeval kwam ik tijdens de zwangerschap van mijn dochter in 2015 haar naam tegen en zocht ik op Google naar afbeeldingen van ‘Norah’.
Ik wilde namelijk wel een positieve associatie bij de naam waar ik zo onverwacht verliefd op werd.
En ik was dus ook meteen op slag verliefd op Norah Jones en vond de naam ‘Norah’ meteen passen bij mijn toen nog ongeboren dochter Norah.

❤ Margaret Thatcher werd op 3 mei 1979 de eerste vrouwelijke premier van Groot-Brittanië. Ik had graag gezien dat er anno 2017 er meer vrouwen een belangrijke rol in de politiek spelen.
Ik ben geen hardcore feminist, maar dit soort topics doen me toch altijd wel een beetje zeer.

❤ Een andere beroemde leeftijdsgenoot: op 8 september 1979 werd de Amerikaanse zangeres Pink geboren.
Ik houd van Pink en haar nummer ‘Sober‘ is één van de liedjes waarvan ik wil dat het op mijn begrafenis (met uiteraard roze dooskist) gedraaid wordt.

❤ Over twee jaar word ik 40: GLOEK!
Ik vond de term ‘Ongeveertiger‘ wel grappig, maar nu twijfel ik. Wat vinden jullie?
Op mijn blog staat in mijn profiel al jarenlang ’30-something‘ dus misschien moet ik er nog even aan wennen….?

❤ Het nummer ‘1979‘ van één van mijn favoriete bandjes: The Smashing Pumpkins komt uit 1996 en is de tweede single van hun derde studioalbum Mellon Collie and the Infinite Sadness, wat weer één van mijn favoriete albums EVER is.
Dit vond ik een mooie afsluiting van dit artikel:

Wie van mijn lezers is er ook in 1979 geboren of net als ik ook op 15 april jarig?
Let me know!

Morgen op Eerste Paasdag 2017 heb ik een vrolijker en luchtiger berichtje voor jullie, namelijk: een toffe WINACTIE om mijn 30-something verjaardag te vieren 🙂
Stay Tuned!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Dit vind je vast ook leuk:

Laat een reactie achter

24 reacties

  1. Gefeliciteerd met je verjaardag! Ongeveertiger vind ik ook wel wat hebben, maar ik zou het gewoon nog twee jaartjes bij thirty-something houden 😉 Wat grappig trouwens, dat verhaal van de verjaardag van je zoon! Ergens kan ik me er ook wel wat bij voorstellen. Fijne dag vandaag!

    1. Ik denk dat ik dat inderdaad nog een jaar of 2 (5) ga doen ja 🙂
      En als klein kind draait je verjaardag natuurlijk om jou en wil je geen cadeautjes verpakt met kerstmannetjes en dat mensen elkaar ‘alvast een gelukkig nieuwjaar’ wensen. Gelukkig was dat maar een fase, maar ik begrijp het zeker 🙂

  2. Selamat hari ulang tahun! Heel herkenbaar dit! Vorige maand 38 geworden en sindsdien al diverse belangrijke beslissingen genomen die ik eerder nog niet durfde te nemen. Het is toch anders als je richting de 40 gaat. Gelukkig zijn wij gezegend met het Indo gen en valt het iets minder op 🙂 Dyscalculie en Aaliyah same here. Maar ik wens je een hele fijne dag toe, geniet er van met je gezin, familie, vrienden en veel makan makan natuurlijk! xxx Simone

  3. Gefeliciteerd met “onze” verjaardag! Hele fijne dag vandaag en nog veel mooie jaren! Ik ben een jaar later geboren en dus een jaren 80 kind. Ik blaas vandaag dus 37 kaarsjes uit ??
    Ook ik krijg vaak te horen dat mensen me niet zo oud schatten, wellicht ligt dat aan de datum? ?

  4. Gefeliciteerd! Ik vind “ongeveertiger” onwijs gaaf klinken! Ik ben van 30 mei 1979 en dus ook bíjna 38… merk dat ik momenteel in een late-30-crisis zit. Als in “is dit het nou, dit werk, dit leven etc” vet dramatisch, maar misschien wel herkenbaar? Ik ben blij dat jij eerder jarig bent, kan ik zien wat het met je doet, Haha. En ik vind ’79 niet vervelend met terugtellen, ik doe er altijd eentje bij, zo was ik dus in 1982 dus 3 jaar. En 2012 Euh… laat maar.. ik snap m’n eigen regel al niet meer, Haha. <– misschien de leeftijd wel *proest*

    Fijne dag, maak er een mooi feest van!

    1. Hahaha ik geef rekensommen gewoon op: in 2012 waren we ook 30-something. Veel makkelijker ?
      Die dip herken ik wel een beetje ja. Ik heb het vooral met het vooruitzicht van het cijfer 40, dat had ik destijds ook met 30. Alsof je een bepaalde fase afsluit en opeens ‘heel oud’ word en bepaalde dingen al gedaan/gerealiseerd had moeten hebben. Maar ik heb dus ook even gepiekerd en gemijmerd en besloten dat ik heel tevreden ben met wat ik wél heb, dat mijn leven leuk is en dat mijn doelen na mijn 40e ook nog steeds leuk zijn om aan te werken. Houdt me lekker van de straat ? En waarschijnlijk als ik 50 word (en een late 40-ers dip krijg) zal ik zeggen dat de forties mijn beste jaren waren, net zoals ik nu van de thirties geniet, terwijl ik moeite had met gedag zeggen tegen de twenties.
      Maarre: als je ontevreden bent over je werk, heb je nog steeds tijd om van koers te veranderen ?

  5. Hiep hiep hoera! Dat er nog maar vele lachrimpels bij mogen komen als teken van alle jaren waarmee je kleurrijk mag leven! 🙂 Mooie dag vandaag en nog vele gezonde jaren. ??

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Hare Maristeit

maris maria renne

Hi!
Mijn naam is Maris Maria Renne en ik woon samen met mijn twee kinderen en dikke rode kater in het prachtige Haarlem.
Hare Maristeit is mijn kleurrijke, diverse en persoonlijke site, waar ik mijn passies en inspiratie met je deel. Je kunt mij ook inhuren als freelance content creator, voor blogposts op jouw website of het beheren van je socials.

Verder ben ik een gepensioneerd webwinkelier, vegetariër, shopaholic, 90’s Lover, retro-nerd en dol op city trips. Ik pimp graag kleding of meubels met kleur, printjes of confetti en kijk veel films en series. Ook ben ik gek op koken, goede koffie, rosé en comfort food.
Lees meer over mij >> >>

Webshop

Haarlem Tips

Toiletportret